1

22 1 0
                                    

"It's my pleasure to meet you."

LOUISE

*kringgg* *kringggg*

"Mmmm..."

*kringggg* *kringggggg*

"Mmmmmmmm......"

*kringggg* *kringgggggggg*

"Hmm...ano ba yan" tabing ko ng unan saking ulo

*kringggggggggggg* *kringggggggggg*

Mas lumakas yung tunog. Isa pang tunog sisirain ko talaga yung bagay na yun!!

*krinnnngggggggggggggg*

"Kingina ka!!!"

*booooggggsssshhhh*

Napabangon tuloy ako ng wala sa oras kaya ayun nagkanda hilo-hilo ako sabay ng pagdilim ng paningin ko. Kaya kinalma ko muna ang sarili. Nang kumalma ako, binaling ko ang aking paningin doon sa bagay na binato ko. I frowned alarm clock lang pala! Grabe ang OA ko naman masyado!

Nagpadesisyonan ko nang bumangon at naginat-inat tsaka naghikab bago tumayo at dumiretso sa cr.

Habang naliligo I can't help thinking about Mr. Kalikasan. There's something about him that I can't figure out. I mean sa henerasyon naming to, wala nang pumapasok na white people dito sa academy dahil natatakot sila na masaktan ng mga estyudante dito. Kaya I was thinking kung may iba ba siyang dahilan kung kaya't pumasok siya dito.
He is really something....

After 20 minutes

Pagkatapos kong maligo ay nagbihis lang ako ng simpleng oversize t-shirt na may print na 'f*ck off' kulay black tapos jeans tsaka white rubbershoes. Sinuklay ko ang buhok ko at hinayaang nakalugay lamang ito. Kinuha ko na yung bag ko matapos mag-ayos at dumiretso na sa kusina.

Naghanda lang ako ng isang sandwich at nagtimpla ng kape. After I ate my food and drink my coffee, I brushed my teeth then clean my mess. After I finished it, i went on the mirror first to check myself. When I'm already satisfied I went outside and walk.

Hayyyy....eto na naman ako sa nakakapagod na paglalakad! Habang naglalakad may biglang tumabi sakin. "Oh! Ikaw pala Mr. Kalikasan!" bati ko

Sumimangot ito "What?! Mr. Kalikasan?!" inis nyang tanong sakin

"Where did you get that?"

"Syempre kahapon noong nag----"

"Aisshh! Stop it! It's embarassing!" nakasimangot nitong sambit

Tumawa ako at ngumisi "Pano kung ayoko?" nang-aasar kong hamon

Imbes na sagutin ang tanong ko, ginulo nito ang buhok at nauna nang maglakad.  HHAHAHA! Ambilis naman nyang mapikon ^_^

Hinabol ko sya at pumantay sa tabi nya. Muli ay tiningnan ko sya"Pfft....ano ba dapat? Waezon?" pigil tawa kong tanong.

"Yes it should be like that." sabi nito

"Eh? Ayaw ko nga! Mas bet ko pa din yung Mr. Kalikasan! HAHAHA!!" tiningnan nya ako ng masama. Dahil don ay mas lalo ako natuwas kaya mas lalo ko syang ininis. "Bleeehhh!" belat ko sakanya sabay takbo.

"LOUISSSEEE!!" sigaw nya at hinabol ako

Takbo lang kami ng takbo na parang mga bata hanggang sa makarating kami sa classroom. Hingal na hingal kaming pumasok at dumiretso sa upuan. Pagkaupo ko ay agad kong pinunasan ang pawis ko sa mukha ganun din ang ginawa ni Mr. Kalikasan. Matapos kong masatisfy ang sarili sa pagpupunas, tinago ko na ung pamunas at inangat  ang aking paningin. At ganun na lamang ang aking pagtataka dahil saakin nakatingin lahat ng mga mata ng mga kaklase ko. What the?! Anong meron?

The Mysterious Girl In Blue CloakTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon