When Cupid Shoots His Own Heart

Five

CUPID.

Tatlong oras rin ang itinagal namin sa kakalibot at pagsakay ng mga rides. Everything went well this night. Bakas sa mga ngiti ni Queenie ang contentment habang naka hawak kamay sa akin.

"Cupid." Queeie whispered my name then stopped walking and faced me. A sweet smile showed from her lips. "Thank you for this memorable night."

I cupped her face then looked at her with full of love in my eyes.

I wish we can be like this forever, my love.

Parang nabiyak ng pira-piraso ang puso ko nang maalalang ito na ang huling sandali na matititigan ko siya ng may pagmamahal pa sa puso nito. After this night, everything will come back to normal. She'll forget about me. She can live a normal life again, without even thinking or remembering me.

Hinapit ko ang bewang niya at hinila siya palapit sa akin. I locked her in my arms. I hugged her like there's no tomorrow then I felt her hands hug me back.

If I could only stop the time from ticking.

"Mhine, I love you. Always remember that. I will never stop loving you." Wika ko habang nakayakap parin sa kanya. "Please live happily, okay? Do that for me. Alagaan mo ang sarili mo." Naramdaman ko ang isang butil ng luha na tumakas sa aking mata.

Oh God. I can't do this.

QUEENIE.

I tried to look at Cupid pero mahigpit parin ang yakap nito sa akin.

Bat niya ito sinasabi sa akin?

"Mhine, what are u saying?" Naguguluhan kong tanong.

"Mhine, promise me. Promise me that you'll be happy." Kumalas na ito at tinitigan ako. "Promise me Mhine. Please."

Umiiyak ba siya?

"I promise."

"Mhine, thank you. Thank you for loving me. Salamat sa pagmahal sa isang Cupid na katulad ko. I-

"Mhine, ano bang pinagsasabi mo?" Naguguluhan kong tanong.

Napa-iwas siya ng tingin at napa buntong hininga. He inhaled and exhaled then looked at me.

"Bat mo to sinasabi sakin? Are you breaking up with me? Kung Cupid ka man, wala akong pake. Cupid, multo o alien ka man. Mhine, mahal kita. Hindi ba yon sapat na rason para di mo ko iwan?" Parang piniga ang puso ko ng makita ko siyang umiyak sa harapan ko. Napaluhod siya sa harapan ko at mahigpit na napa hawak sa kamay ko.

"Mhine, I don't wanna lose you. But I need to, for you to have a nice life. Ayaw kong saktan ka pero kailangan kahit panandalian lang." Tumayo siya at saka niyakap ako uli. "It's almost time, my love." He whispered then he loosen his hug then kissed my forehead. A sad smile then showed from him.

Naghiyawan ang lahat sa saya ng magsiputukan na ang fireworks sa kalangitan. It gave light to the dark sky and it bursts with different colors.

Sabay sa pagsasaya ng mga tao ay ang pagkadurog ng puso ko.

He's leaving.

Biglang nanlambot ang mga tuhod ko at nandilim ang aking paningin. Pilit ko itong nilabanan hanggang sa bigla kong naramdaman ang isang yakap. Yakap na panghuli ko nang mararamdaman.

"I love you Mhine. I will always  love you. I will never forget you. Until we meet again, my love."

After hearing does words, i then collapsed.