My Guardian Angel(Devil) - Epic Fail Suicidal Attempt

Sorpresa!

Chapter 10

“Tanauan! Tanauan! Yung mga bababa dyan pakibilis lang oh.” Sigaw ng kundoktor ng makarating kame sa Tanauan Batangas.

“Nandito na ako.” Excited na kinakabahan kong sambit.

Mabilis akong tumayo sa aking kinauupuan, baka mahuli ako ng konduktor na hindi nagbayad. Nakipagsiksikan ako sa mga nagsisipag-babaan.

“Sana hindi nya ko mapansin. Kelangan ko bilisan.”

“Miss...” tawag ng konduktor. Napahinto ako, lilingon ba ko?

“Miss...” muli nyang tawag.

Waaaaaah, deadma na lang. Tutal nandito na rin naman ako. Alangan naman pasakayin nya ulit ako sa bus nila. Nakikiramdam ako, buti na lang at hindi na muli akong tinawag ng konduktor, umalis na rin yun bus.

“Hay…buti na lang. Teka, andito na ko. Ano nga ba sinabi ni mokong? 7/11 tapos may shop daw.” Hindi naman nagkamali ang aking pagkakatanda. Nasa harap na ko ng shop nila. Wala naman ibang shop ditto kundi itong isang ‘to.

“This is it!”

Nilapitan ko ang lalaking nagyo-yosi sa tapat ng shop. May kausap ata sa telepono. Tinitigan ko sya at hinintay na matapos sa kanyang kausap. Nang matapos syang makipagbolahan sa mukhang babaeng kausap nya sa telepono ay napatingin sya sa lugar ko.

“Hi. Andyan ba si…?” agad kong tanong.

“Uy kanina ka pa ba dyan? Pasensya na may kausap kasi ako kanina kaya hindi kita napansin. Sandali at nasa loob sya. Tatawagin ko lang.” mabilis naman nyang sagot.

“Aba at mukhang pinaabangan ata talaga ako ng mokong na yun sa katrabaho nya ah.“ sabi ko sa sarili. “Pero paano bang gagawin ko? Kinakabahan ako. Baka mamaya mo iba ang lumabas at humarap sa akin at hindi sya. Napaghandaan nya ang pagdating ko.“

Medyo natagalan ang lalaking bumalik mula sa loob. Lalo akong kinabahan.

“Ah, matawagan nga sya para walang kawala. Para malaman ko rin kung totoo syang ang lalabas dito sa shop at magpapakilalang si mokong.” Isip-isip kong muli.

Kring Kring!! Kring Kring!! “Hello!” galit na sagot ng lalaki sa telepono.

Hindi ko na ito nasagot ng makita ko na syang lumabas ng shop. Pinatay ko ang telepono at mula sa gilid ng shop ay nakikita ko syang naghahanap. “Hinahanap nya na ata ako.” Bulong ko.

“Hello! Hello! Hoy babae sumagot ka.” Dinig kong sigaw nya sa telepono. Hindi nya ata namalayang wala na sya kausap sa kabilang linya. Ginawa ko ay kinawayan ko na lang sya. Pero hindi ata ako napansin at patuloy sa paghahanap.

“Dedma ako ah! Masigawan nga. EMOKONG!” napalakas ang sigaw ko, mukhang effective naman. Napalingon sya sa aking pwesto. Nakita ko ang pagbabago ng kanyang mukha. Napasimangot sya at mukhang galit. Tinignan nya ko mula ulo hanggang paa.

“Ikaw? Anong ginagawa mo dito? Baket andito ka?” galit nyang sabi.

“Gulat ka no? Sabi ko naman sayo pupunta ako eh. Hindi ka ba natutuwang andito ko at dinayo ka.”

“Ano sumagot ka? Baket andito ka? Matapos mo ko hiwalayan ay may gana ka pang magpakita sa akin?!” isang sigaw mula sa kanya.

“Hala may sayad ka ba mokong ka?! Hindi ako si Kathy! At for sure mas maganda ako sa kanya.” Sagot ko naman.

“Ikaw lang pala ang sinasabing naghahanap sa akin, kung alam kong ikaw lang eh di sanay hindi na ako nagaksayang labasin ka.”

“Bastos ka ah! Nag-eeffort na nga ko eh. Kung ayaw mo wag, uuwi na ko!“

“Teka san ka pupunta?” tanong nya.

“Ayeee, sabi na nga ba gusto mo rin ako makita eh, kunwari ka pa dyan.” napakalaki ng smile sa aking mukha. Hindi nasayang ang pagpunta ko. Hahakbang na nga ako papalapit sa kanya ng mapansin kong tumakbo sya patungo sa lugar ko.

“Aba mukhang aakapin pa ata ako. Feelingero ka rin noh?” kilig kong sabi. Ngunit lumagpas sya sa akin.

“Kathy sandali, mag-usap tayo. Huwag mo ko talikuran!”

Napalingon ako sa aking likuran. Nandun si Kathy ang ex nya.

“Baket ganun? Andito ako sa harapan baket si Kathy ang kanyang nakita. Baket?”

“Te-teka! Ahhh! Nahihirapan ako huminga!Sandali! A-Ano to…?”

 ------------------------x

Authors Note:

Teka? Teka? Ano to?!

Ooooops, wag pong bibitaw, nalalapit na ang katapusan. Happy ending kaya? Kanino? Kay Kathy o Kay Caller?