Seven Days

🏠Day 7 : Saturday⏰

FAYE POV

Napahigpit nalang ang hawak ko sa cellphone ko habang inaalala ang mga mangyayare sa hinaharap. Nandito ako sa isang park kung saan kami nag argee na magkikita.

Bakit ganun? Aaminin ko I'm a blessed person. Aaminin ko na napaka swerte ko sa pagkakaroon ng tatay, at mga kaibigan na gaya nina Tercy at Riley. I'm so happy with the past seventeen years I have lived. Kahit nawala si mommy, I can say that I'm happy dahil parang bawing bawi naman dahil sa paulit ulit na biyayang dumadating sa akin.

But.. can I have some more? I know I'm selfish. Masyado nang maraming biyayang binigay sa akin. Maraming tao ang naiinggit sa akin... Dati, kontento na ako sa biyayang napupunta sa akin. But now, I think, I'm starting to be greedy

God. Oh dear god, i know I'm greedy and selfish. But I want to be happy. I know I'm happy now but I want to be more happy. Lord save our company.. but let me have derek.. please.

Nang maramdaman kong tumutulo na ang luha ko at mabilis akong siminghap at tumingin sa itaas.

No.. faye.. don't cry, you dont want derek to see you looking like that. Yeah di dapat akong umiyak. Siguro nga, I'll accept the fact na di talaga para sa akin si Derek. Na di naman talaga siya para sa akin

"Faye" na alarma ako dahil sa pamilyar na boses na nadinig ko sa kalayuan. Bigla akong napangiti at masayang tumingin sa direksyon kung nasaan siya. And there.. i saw him. Wearing his usual jeans and white shirt. Looking handsome with just a simple outfit. He's indeed perfect.

Tumayo na ako para salubungin siya. Malayo layo pa siya kaya di ko na sinayang ang oras ko at tumakbo na ako papunta sa kanya saka ko siya niyakap ng mahigpit

His scent, his build, his body, voice all of it. I will remember this for the rest of my life.. di ko na napigilan ang mapaiyak just thinking na huling pagkakataon na namin to. Para na akong tanga na umiiyak habang yakap siya. Kaya nagtaka na siya at iniangat ang ulo ko patapat sa kanya "Why are you crying?" Umiling iling ako  saka ngumiti "I just.. missed you" nabigla ako nang bigla niya akong hinalikan. I just closed my eyes feeling his kiss. Wishing I could stop time. Wishing I could kiss him forever. Wishing that I can stay with him. But I cant.. sa pagiisio ko ng ganito makes me cry again.

Napansin niya ata iyon kaya bigla niyang pinunasan ang luha ko without breaking our kiss. Minulat ko ang mata ko and I saw his beautiful eyes looking at  my eyes without breaking our kiss. Hanggang sa paunti unti siyang himiwalay sa akin

"I missed you too.. so freaking much. Alam mo bang ilang beses na akong tumawag at tinext ka? You've been gone for a day. Nagulat nalang ako na di ka pumasok sa school. I got worried kaya umuwi ako sa bahay but lalo akong nagtaka kasi wala ka na doon" napatingin ako sa kanya habang sinisermunan ako. Napapangiti nalang ako. Habang tinititigan ko ang mukha niya. Alam ko na dapat di ako nakangiti to think na sinesermunan na nga nya ako. But I cant help but to admire his perfect face. From those thick eye brow, to his eyelashes, White as milk skin, his beautiful eyes, nose and his lips. He's perfect

"Miss Faye Ortega. Can you see na sinesermunan kita? Are you even listening to me" napangiti ako saka ko hinawakan ang kamay niya "Sorryyy~ I love you okay~" pagpapa cute ko sa kanya na mukhang tumalab naman kaya ginulo niya ang buhok ko

"Pasalamat ka mahal kita" eh

"But Mas nauna kitang nagustuhan" natawa nalang siya while he intertwined his fingers
with mine "I like you Before you like me, you fool" sasabat sana ako pero bigla nalng niya akong hinila kaya wala na akong nagawa kundi ng magpatangay sa kanya

I dont know kung anong gagawin namin or where are we going pero nagpatangay nalang ako sa kanya hanggang  sa sumakay na kami sa kotse niya. Good thing it's saturday. Habang nagba byage kami, di ko maiwasan na isipin. We have exactly 7 Days. 7 days na nagkasama. Saturday night nung unang punta ko sa bahay niya. And now, Its saturday. We have time till the night has come making it 7 days.