A Vampire's Secret: The Return (Δεν θα συνεχιστεί)

Κεφάλαιο 2: Λυκάνθρωποι Του Φεγγαριού

Aurora's POV

Την κοιτάω απορροφημένη στο ποσό πολύ έχει αλλάξει ενώ αυτή ξετυλίγει από το πόδι της μια ολόσωμη μαύρη φούστα που αναδεικνύει πολύ όμορφα το καλογραμμωμένο σώμα της και τα γομαρια μας έχουν γυρίσει πλάτη για να μην βλέπουν. Πάλι καλά γιατί για τέτοιο σώμα σίγουρα θα με παρατούσε ο player βλέπεις! Σκέφτομαι κάπως σαρκαστικά με μια υπερβολικά μικρή δόση ζήλιας και ο Damon γυρνάει το κεφάλι του απότομα και με κοιτάει σοκαρισμένος.

Ουψ γιατί δεν μου θυμίζει κανένας εμένα ότι αυτός με ακούει? Μπορεί Εγώ να σκέφτομαι πολλά περίεργα πράγματα αυτός θα τα ακούει? ΟΠΑ ΜΙΣΟ! ΣΚΑΤΑΑΑΑΑ! Σκέφτομαι καθώς κοκκινίζω γουρλώνωντας τα μάτια μου και κοιτάω το πάτωμα αμήχανα και τον ακούω να γελάει τόσο σιγανα που θέλω να πάω να τον δείρω.

Ναι λοιπόν πάλι έχει τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω του και αλήθεια θέλω να τον κλωτσίσω! Μα είναι αδίστακτος σου λέω ξέρει ότι τον κοιτάνε και το ψώνιο γελάει!
Stefan: "Γιατί γελάς ρε ζαβο?" Ακούω μια γνωστή φωνή να λέει απευθυνόμενη προς τον Damon και προφανώς βλέπω τον Stefan να πηγαίνει και χαιρετάει τα αγόρια και γω πάω στην Luna χωρίς δεύτερη σκέψη και την αγκαλιάζω μετά από την Estrella

Au: "Βρωμάς σκύλος" της λέω μυρίζοντας την καλά καλά και αυτή γελάει
Lu: "Και γω μπορώ να πω ότι μου μυρίζει αίμα!" Λέει απομακρύνοντας με από εκείνη και κρατώντας με από τους ώμους σοκαρισμένη "δεν πιστεύω να είναι αυτό που νομίζω!" Λέει επιτέλους με την γνωστή αγαπημένη φωνή της που πολλές φορές θα ήθελα να την σκοτώσω για αυτήν αλλά έχει χάρη που μου έλειψε

Damon: "Είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις" λέει ο Damon ο οποίος έχει κολλήσει πλέων στην πλάτη μου το σώμα του και μου φιλάει τον λαιμό ενώ η Luna ανοίγει το στόμα της από έκπληξη και γω γελάω δείχνοντάς της την Estrella η οποία στριφογυρναει τα μάτια της ώσπου έρχεται ο Tyler και την αγκαλιάζει από πίσω. Ο Stefan πηγαίνει και δίνει ένα πεταχτό φιλί στα χείλια της Luna
Es: " Δεν μου είχε λείψει καθόλου αυτο" λέει γελώντας και ο Damon με πιάνει με την μέση τραβώντας με κοντά του και πάει να με φιλήσει αλλά δεν σου τα 'παν καλά κύριε!

Τον σπρώχνω ελαφρώς προς τα πίσω και κάνω να βγω από την λαβή του αλλά δεν με αφηνει. Τώρα θα μου πεις γιατί δεν βάζεις δύναμη κοτζάμ βρυκόλακας, Ναι και εδώ θα απαντήσω ότι βρυκόλακας ξε βρυκόλακας την δύναμη του δεν την έχω. Αυτός με κοιτάει απορρημένος και με φέρνει ακόμα πιο κοντά του προσπαθώντας πάλι να με φιλήσει αλλά δεν βρίσκει ανταπόκριση
Damon: "Τι έγινε τώρα?" Με ρωτάει με έναν τόνο απορίας στην φωνή του αλλά και λίγο θυμό