2. Bölüm - Yarım Kalan İş

5.3K 643 247
                                    

Sesin geldiği yöne, kanepenin diğer ucuna doğru baktığında nedeyse küçük dilini yutacaktı. Orada oturmuş onunla birlikte sakince televizyonunu izleyen bir adam vardı!


" Polisi aramadan önce kendini açıklamak için on saniyen var!"


" Nereden başlayabil-"


" Beş saniye!"


" Ben ölüyüm!"


////****////


Taehung'un sırıtması söndü. Nazikçe " Nasıl öldün?" diye sordu. Jungkook tamamen kaybolmuş gibi görünüyordu. " Hiçbir fikrim yok, demek istediğim..." Kendisine baktı. " Sanırım gece ya da sabah çok erken bir saatte, ama bunun dışında..."


" En son hatırladığın şey nedir?"


Bir süre anılarını toparlamak için düşünüyormuş gibi görünen genç adam " Bir sanat sergisini görmeye gelmiştim." diye mırıldandı. " Sergi daha yeni açıldı ve ben de serbest çalışıyorum, bu yüzden ne zararı var ki diye düşünmüştüm."


////****////


" Ve bu daireden de gidemiyorsun?"


" Hayır, daha doğrusu, sen burada değilken yok oluyorum."


Taehyung kaşlarını çattı. " Ne demek istiyorsun?"


" Kapıdan çıktığın zaman, ben yok oluyorum."



********************************************



Taehyung birden hayaleti teselli edebilecek bir şeyler yapabilmeyi diledi. Jungkook çok üzgün görünüyordu, çok kaybolmuş. Ama ona dokunamadan bunu nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Jungkook yavaşça açıklamaya başladı.



" Rüya görmediğin bir uykuya dalmaya benziyor. Hiçbir şey yok. Sen kapıdan dönene kadar hiçbir şey yapamıyorum, hiçbir şey bilmiyorum. " Jungkook kaşlarını çatarak burnunun ucundaki ince çerçeveli gözlüklerini düzeltti. " Nasıl tarif edebilirim bilmiyorum, çok garip. Hiçbir şeye dokunamıyorum ve örneğin şu anda oturduğumu biliyorum ama kumaşı hissedemiyorum. Fiziksel hiçbir şeyi hissedemiyorum. Ama sıcak ve soğuğu hissedebiliyorum ve ne zaman o kapıya doğru yürüsen..."



Taehyung dehşete düşmüş bir ifadenin genç adamın yüz hatlarına yayılmasını izlerken yutkundu. Bu kadar büyük ve kaslı birinin nasıl bu kadar kırılgan görünebileceğini bilmiyordu.


" Bu... Korkuyu hissediyorum. Birkaç saniye içinde kaybolacağımı bilmenin getirdiği paniği. " Gözlerini kaldırarak Taehyung'a baktı. " Hala var olduğumu bilen dünyadaki tek kişi sensin. "

Kanepemdeki Hayalet - TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin