Problem ne?

17 4 1
                                    

Tabi bizde sınıfa çıktık.Haticenin anlamsız bir şekilde psikopat ca gülmesi  bu sessizliği bozdu. Cansu da en az benim kadar şaşkındı.Şaşkınlıkla kafamızı haticeye çevirerek sadece seyrettik  fakat psikopat gülüşünü durduramıyordu.
Cansu:
-Kızım salak mısın kafayımı sıyırdın lan ne bu haller!?
Ben:
-Lan sussana herkes bize bakıyo mal rezil olduk!.
Cansu:
-Yok kuzen bu böyle olmıycak şuna bi yapıştıtacam.
Dedi sakin tavrıyla ve haticenin ağızına doğru hızlı bir tokat attı.Tabi haticede sessiz kalmadı ve Cansuyu 3yıldır uzattığı ve özenle sivrilttiği tırnaklarıyla cımcırdı aralarında tam kavga başlayacaktıki.hemen yanımda beliren umut ve iki yakışıklı arkadaşı bize bakarken bunu yapmaları mümkün değildi.Umut bana iyice yakınlaşıp kulağıma eğildi.Tenime değen nefesi bile bana korku ve aynı zamandada huzur verirken çenesini omuzuma  koyarak fısıldadı.
Umut:
-Konuşmamız lazım.Önemli...
Cansu:
-Napıyon lan sen çekilsene arkadaşımın yanından .diyerek fırladı lafa bu sözünü söylerken beni çekmek için kolumu tutmuştuki adını bilmediğim umutun arkadaşlarından birisi cansuyu kendine doğru sertçe çekti ve "karışma sen gel buraya" diyerek çemkirdi.
Haticeyi de diğer yakışıklı tutunca beni kurtaracak kimse kalmamıştı.Kendimi kurtarmam gerekiyordu.Hızlı bir şekilde karnı ile bacağı arasındaki bölgeye tekme atıp.Umursamaz tavırla etrefıma bakarak "heyecanı yok" mırıldanarak ağızının üzerine bir yumruk geçirdim.Anında cansunun yaptığı uzman dövüşle gaza geldim.Hatice hâlâ sakindi.Ben ona "malmısın kızım,bekliycene dövsene şunu" bakışımı atarken hatice normal bir şekilde etrafına bakıyordu.Çocuğa;
-Hey yakışıklı adın ne senin? diyerek gülümsedi.Ardından çocuğun "Berat" demesiyle bende hatice memnun oldum diyerek ardından çenesine indirdiği nakavt ile dişlerinin kanaması beni şaşırtmıştı.Ve hâlâ sakince yumruk atmaya devam ediyordu.Koridorda süren kavgamız hocanın gelmesiyle son buldu.
Hoca:
-Noluyo burada!!!
Ben:
-Hocam kusura bakmayın bi çöp vardıda temizleyelim dedik.
Cansu:
-Hocam ortamda fazla Piç kurusu var bunları bu okula nasıl alıyorsunuz ya?!?...
Umut:
-Hocam bişey yok kusura bakmayın.
Hatice:
-Sakinlik lütfen...

-Hocam herkes işine bakabilir sıkıntı yok...
Konuşan kişi cansunun hayranı olan yakışıklı Barış tı.
Hoca:
-Eeehh yeter be yürüyün dersinize !!!
Herkes sınıfına ilerlerken biz en arkalarda  ilerliyorduk tabi arkamızdan gelen salakları saymazsak.Umut karnını tutarken berat ve barış ise ağzı burnu dağnık kanları elleriyle temizleme çabasındaydılar.Hocaya bizi tereddüstüz ispitlemek varken neden ağızlarını bile açmadılar?Bu çocukların derdi neydi?Umut benle ne konuşacaktı?Ve aceba bizden hoşlanıyorlarmıydı?Aklımda deli sorular...
Sınıfa girdiğimizde ise yanıma yerleşen umuta bakarak ne var dercesine kafamı salladım .
-Sorun ne Umut benle ne konuşucaksın???
Umut:
-O Ahmet şerefsizinden uzak duracaksın!
Ben:
-Nedenmiş?!?
Umut:
-Orasını boşver.Uzak dur dediysem  uzak dur!
Ben:
-Noluyo Umut söylesene?!
Ben bunları söylerken umut umursamadan sınıftan çıktı. Arkasından seslenmeme rağmen beni duymadı.Neler oluyordu?PROBLEM NE!!??

Lise Macerası-Sıla YAZANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin