9. BÖLÜM YENİDEN HAYAT

31 5 0
                                    

"Kimse bilmez içindeki acıları..!"

Eve geldim önce bir duş aldım. Daha sonra kahvemi alıp hiç evimde ugramadığım evin bölümüne geldim kütüphane birton kitap vardı. Elime bir kitap aldım rasgele bir sayfa açtım ve tam da şöyle yazıyordu.
"CAHİLDİM  DÜNYANIN RENGİNE KANDIM" bu söz tam da beni anlatıyordu. Daha sonra kitaplara bakmaya başladım bugüne kadar hiç kitap okumamıştım keyfimden değil kitap alacak param olmadığından tüm gün kendimi kitaplara bırakmıştım. Çok sevmiştim belki de hobim olmuştu bile. Akşam olunca tekrar gazinoya gittim Türkümu söyledim inerken aklım dolandı gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Başımda mete duruyordu. Hiç birşeyi hatırlamıyorum.
-noldu bana niye ben burdayım.
-zorlama kendini kardeşim sahne de biranda bayılmışsın Kürşat beni aradı o da az önce gitti. Bekle uyandığını doktora söyliyim.
Mete doktorla yanıma geldi
Doktor;
-Nasılsınız can bey?
-başım çok ağrıyor
-düşerken başınızı biryere çarpmışsınız hayati tehlikeniz yok gerekli tetkikleri yaptık sonuçlar çıkınca haber veririm. Önemli bir şey olduğunu zannetmiyorum. Yeniden geçmiş olsun.
-saolun
Doktor odadan çıktıktan sonra
-eve gitmek istiyorum
-kardeşim sonuçlar çıksın sonra gideriz
-sonra gelip alırım şimdi eve gitmek istiyorum
Çocukluğumdan bu yana hastanelerden nefret etmişim hastanelerin kokusundan doktorlardan hepsinden. Bir nedeni yok ya da kötü bir olay yaşamadım ama sevmiyorum. 
-tamam doktora haber verim çıkalım
Mete odadan çıktıktan sonra üstümü değiştim ve çeşitli gitmek için hazırdım mete içeri girdi
-oo sen çoktan hazırlanmışsın
-haydi gidelim
-tamam hadi gidelim. Doktora söyledim yarın ogleden sonra tahlil sonuçların çıkıyor unutma ihmal etme sakın tamamı?
-tamam kardeşim
Daha sonra mete ile hastaneden çıktık. Eve gittim mete bana çok iyi bakıyordu. Akşam olunca
-hadi mete eve git çocukların esin merak eder.
-ben seni nasıl tek başına bırakırım kardeşim
-ya ben iyim gerçekten
-tamam gidecem ama bak bişe olursa kesin ara Tamam'ı kardeşim
-tamam birsey olursa ilk seni arıyıcam
-söz mü?
-söz
-tamam hadi ben gidiyorum sakin ayağı kalkma Kendine dikkat et.
Mete evden gitti.. belki de çok şanslıydım ailem olmasa annem gibi bakan babam gibi koruyan bir kardeşim var mete. Daha sonra kendime bir kahve alıp rasgele bi kitap seçtim. Bu bir şiir kitabıydı. Hiç bilmem şiir okumayı yazmayı hiç anlamam. Ama çok güzel şiirler vardı. Öylece uyuya kalmışım. Sabah uyandığımda kitap üstümde uyuya kalmışím. Uyandım kıyafetlerimi değişip dışarı çıktım sahile gittim. Sahilde Bank'ta otururken yanıma bir bayan geldi oturdu. Kokusunu duyunca direk kafamı kaldırdım ve yüzüne doğru baktım..  yüzünü gördüğümde kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Çok güzel di. Saçları Sırma gibiydi. Kafasını kaldırıp bana baktığında sanki kalbim duracakmış gibi hissettim. Daha sonra ayağa kalkıp Montunu alıp gidiyordu. Belki de bakışlarımdan rahatsız olmuştu. Ama elimde olan bir şey değildi. Gözlerimi ondan alamıyorum. Yanımda kitabını unuttuğunu fark ettim. Ve koşarak onun yanına gittim. Arkasından bağırdım
-pardon kitabınızı Bank'ta unuttunuz
-ay Evet çok teşekkür ederim
İşte buydu belki de hayatımın en güzel günü ve anı.
Daha sonra istem dışı gülüyordum. Çok mutluydum. Herkese sarılıp yardım edesim geliyordu. Niye böyle olduğumu tamamen anlamış değilim. Belki onun yüzündendi ama daha adını bile tam bilmiyorum. Kendi kendime
-saçmalamayı bırak can Kendine gel
Kendimle çelişiyorum adeta. Kalbim gülerken beynim engel olmaya çalışıyor.
Ama kalp bir kere hızlı atmışsa bunu ne beyin durdur nede başka bir şey.
Eve gittim  akşam olmak üzereydi. Kıyafetlerimi değişip gazinoya gitmek için hazırladım. Bugün arabayla gitmek istemiyordum. O yüzden evden erken çıkıp yürümeye başladım. Ve bir çığlıklar duyup koşmaya başladım.  Ve gittiğimde o kız yanında bir adam ve zorla çantasını almaya çalışıyordu. Ve adamın yanına gidip çantayı aldım. Ve adam hızlı ca koşmaya başladı. Bayana;
-iyimisin
-çok teşekkürler hayatımı kurtardınız.
-isterseniz yardım edebilirim
-hiç gerek yok tekrar saolun.
Yanımdan uzaklaşmaya başladı. Ve arkasını dönüp;
-sanki ben sizi bir yerde görmüştüm.
Unutmamaştı beni.. Çok heyecanlandım yanına doğru yaklaştım.
- ha siz sabah kitabımı veren baysınız. İkinci defa Teşekkürler .
-rica ederim. Ha bu arada ben can
-bende toprak.
Toprak ne güzel ismi vardı. İsmini yansıtıyordu.
-tanıştığıma çok memnun oldum
-bende.
-iyi günler
-sizede..
Hayatımda kalbimin bu kadar hızlı hızlı çarptığıni hiç hatırlamıyorum.
Bir yanım çok mutlu diğer yanım ise hüzünlü çünkü onu belki bidaha göremiyicem.

BENIM KARANLIK SOKAĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin