Artık hiç bir şey bilmiyor ve düşünemiyordum.Sanki ayaklarımın altında bi uçurum var ve ben ordan düşmek üzereydim.Bi an sadece ve sadece durdum,kalbim atmıyordu.Bi baba evladının ölümüne sebep olabilir mi ki?
Ben olmuştum ama.Kendi zaafiyetlerim beni ailemi yavrumu ölüme sürüklemişti
Aptaldım,aptalım ben aptal.Minayı kurtarırken yaşama tutundurmaya çalışırken,kendi oğlumu hep unuttum.Babalik doyurmak, üst baş alıp cebine beş on kuruşla olmazmış.Ben şu dakika anladım bunu.Dunyanın en iğrenç en lanet insanıyım ben.Goz göre göre nasıl koyarım yavrumu şimdi toprağa ben.
Morgta soğuktur şimdi Üşürde orada o.Dudakları morarır,elleri buz olur.Sevmez benim Ardam soğuk,zaten kislarida sevmez o.
Nasıl duracak o soğuk dolapta,bundan sonra benim yerime toprak mi saracak bedenini.
Ben ne yaptım..ben ne yaptım çıldırıyorum .
Ne büyük ne dayanılmaz bi acı Allahım bu.
Ayakta duramıyorum.Titreyen gözlerim hızla yürümeye çalışan bağı çözülmüş dizlerimin üzerinde istemsizce içeri girdim.simdi nereye gidiyordu bu yol
Ve yolu bana Yaradan mi çizmişti yada ben mi yanlış yola girdim .....
Hayırlı sahurlar olsun inşallah Allah tutulan oruçlarımızı kabul etsin yarın itibariyle artık her gece aranizdayim
