Otur çekinme.
-Ablam bana is dedin ben onun için geldim sen bana ne is yapacagimi söyle öyle konuşalım.
-Önce bi otur sen.
Oturdum ve Nerimana meraklı gözlerle bakıyordum.
-Ne iş yapabilirsin?
-Valla ablacığım şu anda is seçme gibi bi luksum yok ne is olursa yapmaya raziyim.
Ozman sen hergun buraya gel bu odayı sadece bu odayı temizle bebeğini aşağıda kiler gibi bi yer var orayı düzenler orda bakarsın.Eğer evinin kirasını ödeyemiyorsan burda kalırsın bir müddet.
Böyle ise can kurbandı.Şartlarım bu kadar kötüyken başka bi secenegimde yoktu.O anda kafamdan sadece Mina ve geleceğimiz geçiyordu.Bu şekilde şu lanet hayata tutunmak zorundaydık.Bir süreliğine mekanın zeminindeki kilere yerleşmiş gece gündüz evimiz gibi bellemiştik.Dışarıya sadece yiyecek,bez mama gibi ihtiyaçlarımızı almaya çıkıyordum.Sağolsun Neriman abla bana kol kanat germiş anne gibi olmuştu.Bi derdim olduğunda çekinmeden anlatabildiğim tek insandı.Bir gün odasını temizlemeye girdim kendi kendime miril miril şarkı söylüyor bir yandanda işimi yapıyordum.Neriman ablanın geldiğini bile farketmemistim.Meğer usulca beni dinliyormuş.Mekanın solistinin eşi onu ise göndermemiş Neriman abla çılgına dönmüştü.Sesimi duyunca bana akşamki sahneye sen çık dedi.
-ama nasıl olur ki dedim,ben anlamam o islerden beceremem elime yüzüme bulastiririm dedim.
-Sen yaparsın güçlü kadınsın neleri başardın bi sahneye çıkıp iki türkü mü söyleyemeyeceksin?
Nasıl yaparım abla heyecandan sözleri falan unuturum.
-Yaparsın sen hadi hadi dedi.
On dakika içinde orkestra ekibini mekana çağırmış pravo için hazırlamıştı.Ablami ailemi çaresiz bırakamazdım.Bana dardayken kucak açan tek insan oydu.....
*************************************
Arkadaşlar şimdilik hepinize iyi uykular devamını kısmetse gün içerisinde yazacağım...
Mutlu rüyalar😘😘😘
