A Love To Last

Chapter 25

NAPANGITI SI GRENDELYN habang pinapanood sina Hermaine at Sandrino na masayang nakaupo sa isang sofa ng photo studio.

Napagdesisyunan ng dalawa na magkaroon ng prenuptial photoshoot para sa kasal ng mga ito.

Tinanong siya ng mga ito kung saan sila pwede magpapicture kaya sinamahan niya ang mga ito doon dahil kilala rin naman niya ang may-ari at ang limang mga empleyado doon.

Wala si Jesper dahil pumasok ito sa school. Isang buwan na lang at tapos na ang klase nito dahil short term lang naman iyon.

Si Hannes naman ay nasa school dahil may klase din ito. Nang tanungin niya ito kung kamusta ang pag-uusap nila ni Kuya Rayver ay kumibit-balikat lang ito.

Nang kulitin niya ito ay sinabi na nito na hindi nito pinayagan na magbalikan sila ng lalaki pero mapilit daw si Kuya Rayver na gagawin nito ang lahat para mapapayag daw ang kapatid niya. Hinayaan na lang ni Hannes na ganun dahil pagod na itong makipag-argumento.

"Mahal mo pa ba?" tanong niya sa kapatid.

Napabuga ito ng hangin. "Hindi ko alam. Naguguluhan ako."

"Hannes-"

"Gren, please, l-let's not talk about that for now. I-I'm..I'm not in the mood."

Grendelyn sigh. "Okay. Magpahinga ka na."

Ngumiti ito ng magaan. "Hindi ka pa ba matutulog?"

"Why?"

"C-can you hug me?"

Napangiti siya dahil sa itsura nito. Parang bata ito kung makatingin sa kanya. Ang inosente ng ekspresyon.

She lift up the comforter and then lie down beside Hannes. She open her arms and Hannes immediately went inside for the comfort of it.

Ilang sandali pa ay naramdaman na niyang nakatulog na ito.

"Grenny."

Bumalik sa kasalukuyan ang diwa niya nang marinig ang tawag ng kakambal.

She look up and saw that everyone is looking at her. Grendelyn laugh lightly when Hermaine came to her. Her mind is drifting off.

"Are you okay?" Hermaine ask.

She nod. "Yeah. What is it?"

"Kasi naman nakatulala ka. Are you really sure you're okay?" tanong ulit nito.

She smile a little and nod. "I am. Don't worry."

"Baka may namiss lang siya, hon," sabi naman ni Sandrino nang makalapit na ito sa kanila.

"Tse. Hindi no. Ewan ko sayo," aniya at saka umirap kaya natawa ang dalawa.

"I think Sandri is right. Umamin ka na kasi," tukso pa ng kakambal niya sa kanya.

Inirapan niya ito kaya muling natawa ang dalawa. "Hindi nga sabi."

"Okay fine," sabi ni Hermaine. "Eh sino kung hindi si Jesper?"

She lift her brows and silently sigh. "Hannes."

"Why?"

"I just want to see her if she's okay."

"Eh di pumunta na tayo. Tapos naman na kami," sabi Hermaine.

"I have to go to the shop."

"Call your two lovely girls. I know they will understand. Mababait naman ang mga yun," sabi nito at saka ngumiti.

She sigh and nod before pulling her phone out. She went through her contacts and then press Lia's number.

"Ate Ganda good morning!" masiglang bati nito nang sagutin na nito ang tawag niya.