ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงดังจากมือแกร่งที่ออกแรงเคาะประตูห้องทำงานของคุณหมอหนุ่ม เรียกความสนใจจากทั้งจีมิน ยอนจุน และคิมซอกจิน ซึ่งเป็นเจ้าของห้อง
จองกุกรีบขับรถออกมาจากสนามกอล์ฟทันทีที่รู้ว่าจีมินอยู่โรงพยาบาล ระหว่างทาง จีมินได้โทรเข้ามาอีกครั้งว่าไม่ได้มีอะไรร้ายแรง ไม่จำเป็นต้องรีบมา และเมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็ได้รู้ว่าจีมินไม่ได้อยู่ในห้องตรวจ แต่อยู่ในห้องทำงานของคิมซอกจิน
"คุณพ่อ" เสียงแจ๋วเรียกอย่างดีใจ...
ขณะนั่งอยู่บนตักของคุณหมอคิมซอกจิน
เรียกคุณพ่อ แต่ไม่เห็นเดินมาหาคุณพ่อเลยนะครับ
"จองกุก"
เสียงหวานเรียกความสนใจจากคนที่กำลังคิดเล็กคนน้อยให้หันไป จีมินพยุงตัวเองลุกขึ้นจากโซฟารับแขก จองกุกรีบเดินเข้าไป
"คุณเป็นอย่างไงบ้างจีมิน" จองกุกถามอย่างห่วงใย
"ไม่เป็นอะไรไรแล้ว" จีมินตอบก่อน
คุณหมอคิมซอกจินเดินเข้ามาสมทบหลังปล่อยหลานชายให้นั่งเล่นหูฟังแพทย์ไปเพลินๆ
"อาการปกติของคนใกล้คลอดน่ะครับ แต่ที่ปวดรุนแรงคงเป็นเพราะปัจจัยอื่นด้วย .. แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ หมอให้ยาไปแล้ว กลับไปก็พักผ่อ่นเยอะๆ"
คิมซอกจินอธิบายตามแบบฉบับ แต่กลับได้รับท่าทางและคำตอบที่ไม่น่าประทับใจเท่าไหร่"ขอบคุณครับ"
"โทรหาผมตอนมาถึงโรงพยาบาลแล้วหรอ"
จองกุกถามเสียงเรียบตอนที่กำลังขับรถพาจีมินและยอนจุนกลับบ้าน น้ำเสียงและท่าทางนั้น จีมินเดาได้ว่าคงไม่พอใจสักเท่าไร
ถามกัน แต่ไม่หันมามองหน้ากันสักนิด ถึงจะขับรถก็เถอะ
YOU ARE READING
[END] Grow Kookmin
Fanfictionการเติบโตของกุกมิน 🌱Grow Kookmin : ไม่มีใครรู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร เรามาใช้ชีวิตให้เหมือนวันนี้เป็นวันสุดท้ายของเรากันเถอะ 🕊️Family life : พวกเราไม่ใช่เด็กกันแล้ว ⏳Faithful : จองกุก & จีมิน