Rüya • JJK • Texting

Sedece bakıştık. Jungkook birşeyler söyler gibi oldu ama geri sustu.

"Birşey mi diyeceksin ?"

"B-ben sadece şey-"

"Sen ne Jungkook."

"Ben sadece şey demek istemiştim. Yarın m-müait misin ?"

Bu dediğine güldüm.

"Müsaitim."

"Yarın birlikte kahvaltı yapalım o zaman. Şu köşedeki kafe uygun olur mu ?"

Gülerek kafamı salladım. Ona el sallayıp eve girdim. Lambalar kapalıydı buda demek oluyordu ki uyumuşlardı. Sessizce odama gittim.

Pijamalarımı giyip yatağa girdim. Telefonuma bildirim sesi gelinde telefonumu elime aldım.

Yabancınumara:İyi uykular.

Ha-Neul:Sanada

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️

Tek yaptığım şey oturmaktı. Uçurumun kenarında ki salıncakta oturuyordum. Ayaklarımı bir ileri bir yapıyor ve şarkı mırıldanıyordum. Yanımdan bir mor kelebek geçince korkup geri çekildim. Arkamdan kıkırdama sesi geliyordu.

Arkama baktığımda küçük bir kız çocuğu orada duruyor ve kelebeğe hayranlıkla bakıyordu.

"Merhaba ufak kız."

Bana bakışları dönünce yüzü asıldı.

"Annem yabancı insanlar ile konuşmamamı söyledi."

Kafamı sallayıp önüme döndüm. Onu zorlamak istemiyordum.

"Hey biliyor musun ? Anneme çok benziyorsun. Göz renginiz aynı ve annenin dudaklarıda bu şekilde. Gözlerimi annemden almışım ama dudaklarım babamdan. Babamın dişleri çok komik hahahaah."

"Neden babana gülüyorsun ?"

Yanıma koşup boynumu tuttu minik elleri ile. Kendine çekip kulağıma fısıldadı.

"Çünkü babamın dişleri tavşan gibi hahhaa."

Kafamı anlamış gibi salladım. Kelebeğin peşinden gidip uçuruma oturdu.

"Hey annen nerede ? Düşeceksin !"

"Korkmuyorum. Annem korkmamam gerektiğini söyledi."

Neler oluyordu.

"Annen nerede ?"

"Arkamdaydı."

Hızlıca dönüp arkama baktım. Bir kadın geliyordu. Yaklaştıkça yüzü ortaya çıkıyordu. Baya bir yaklaşınca dikkatlice baktım. Benim ikizim gibiydi. Sadece biraz büyük. Bana bakıp gülümsedi.

"Demek kızımız ile tanıştın."

"K-kızımız ?"

"Bizim kızımız. Babasına çok benziyor."

"Hala anlamış değilim."

"Eskiden ne kadar da şapşalmışım hahha. Ben senim. Buda senin ilerideki kızın."

Tekrar önüme döndüm. Kız çocuğu yoktu. Arkama baktığımda ilerde ki ben yoktu.

Neler oluyordu. Önümden kelebek geçince irkildim. Onu takip etmeye karar verdim. Hızlı adımlar ile ilerledim. Bir evin bahçesinin duvarımda durdu. Eve gidip kapıyı çaldım.

Küçük bir oğlan açtı bu sefer.

"Anne biyisi geydi. Hey bayan siy kiymsiniz ?"

Daha yeni gördüğüm kadındı.

"İçeriye geçmez misin ?"

"Neler oluyor burada !"

"Ha-Neul sakin ol. Gerçekler seni mutlu etmeli. Bak buda oğlumuz. Aynı babası."

"Ben kiminle evleniyorum."

"Bizim kocamız-"

Eheheheh çok kötüyüm be.