Him & I {Completed}

Κεφαλαιο {2}

Stefano's Pov

Το κουδουνι χτυπάει για μέσα σημάδι ότι άρχισε αυτή η εκδήλωση για τα ατυχήματα και άλλες μαλακιες

«Σήκω ρε δεν θέλω άλλες απουσίες» λέω στον Θανο και σβήνω το τσιγάρο μου στο τσιμεντένιο πάτωμα

«Πήγαινε και θα σε βρω» απαντά ενώ ρουφάει μια τζούρα από το τσιγάρο του

Περπατάω στο διάδρομο χαλαρός και νιώθω ξαφνικά κάτι να σταματάει απότομα από πίσω μου

«Συγγνώμη» ακούω μια κοριτσίστικη φωνή ενώ με κοιτάει στα μάτια και αρχίζει να τρέχει ξανά με το καρότσι της

Τι φάση;

«Από ποτε μιλάς με ανάπηρα;» ακούω την φωνή του κολλητού μου ενώ με σκουνταει με τον ώμο του

«Δεν μίλησα σε κανένα ανάπηρο» απαντώ σκληρά και βρίσκω μια θέση στην αίθουσα πολλαπλών και κάθομαι

Η εκδήλωση ξεκινά και ένας αστυνομικός αρχίζει να μας μιλάει για την επόμενη ώρα που φάνηκαν σαν αιώνες.
Η μάτια μου πέφτει πανω στο κορίτσι που πήγε να πέσει πάνω μου να κάθεται με την Ευα νομίζω την λένε και την Μαρία.
Ίσως ήρθε σαν καλεσμένη αφού δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε ανάπηρους στο σχολείο μας

Μετά από δυο ώρες επιτέλους η εκδήλωση τελειώνει. Λες και δεν θα κάνουμε ότι γουστάρουμε και πάλι

«Πάμε για καφέ;» ρωτά ο Θανος και γνέφω θετικά αφού σηκώνομαι από την καρέκλα μου

«Αναστασία τιμή μας που ήρθες. Ελπίζω να σκίσεις στους αγώνες» ακούω τον διευθυντή να της λέει κσι να της δίνει το χέρι

Αγώνες;

«Άντε ρε μαλακα μας περιμένει η Νάταλι και η Ζωή στην καφετέρια» με σπρώχνει ο Θανος για να περπατήσω

«Κάποιος έχει ορέξεις» του λεω ειρωνικά και στριφογυρίζει τα μάτια του

«Λες και δεν θες να γαμησεις και εσυ την Ζωή» απαντα και γελάω

Γιατί αυτοί είμαστε εμείς,γαμάμε και φεύγουμε

4 days later

«Θα βγούμε σήμερα ρε μαλακα;» με ρωτάει ο Θάνος από το ακουστικό

«Βαριέμαι άσε που περιμένω την Ζωή» του απαντώ και είμαι σίγουρος ότι έχει ένα πλάγιο χαμόγελο όπως και γω

«Α πες το έτσι. Καλά να περάσετε» λέει γελώντας και το κλείνει

Δυναμώνω τον ήχο στην τηλεόραση και πάω στη κουζίνα να φτιάξω ένα τοστ. Καθώς πηγαίνω στο καναπέ ξανά, η φωνή της δημοσιογράφου μου μου κεντρίζει το ενδιαφέρον