Κεφαλαιο {29}

283 15 3
                                    

{Βάλτε το τραγούδι να παίζει και αν τελειώσει ξανά βάλτε το}

Anastasia's Pov

«Θα πάνε όλα καλά θα το δεις και εμείς θα σε περιμένουμε να ξυπνήσεις από την αναισθησία και να πάμε σπίτι» μου λέει ο μπαμπάς μου που έχει κάτσει στο κενό χώρο του κρεβατιού του νοσοκομείου και μου χαϊδεύει το κεφάλι μου

Η πόρτα χτυπάει και μπαινει μέσα μια νοσοκόμα μαζί με την Ευα και τον Θανο

«Ήρθε η ώρα να την πάρουμε για το χειρουργείο» λέει η νοσοκόμα και βγάζει τα φρένα του κρεβατιού αφού κατέβει από πάνω ο μπαμπάς μου. Η Ευα πέφτει στην αγκαλιά μου και μερικά δάκρυα από τα μάτια της πέφτουν πάνω

«Θα σε περιμένω απέξω. Σε αγαπώ» μου λέει και πιάνει το χέρι μου αφού με βγάλει από την αγκαλιά της. Η νοσοκόμα που ήρθε να με πάρει αρχίζει να κινεί προς την έξοδο του νοσοκομείου το κρεβάτι και αφήνω απαλά το χέρι της Ευας που τόση ώρα κρατα το χέρι μου και της χαμογελώ

Το κρεβάτι αρχίζει να περνά έξω από τα υπόλοιπα δωμάτια του νοσοκομείο και σε λίγα λεπτά πλέον βρισκόμαστε στο χώρο του χειρουργείου. Πολλοί νοσοκόμοι περνούν από δίπλα μου άλλοι μου κάνουν ερωτήσεις και άλλοι φτιάχνουν τους όρους που βρίσκονται πάνω μου

«Ήρθε η ώρα γλυκιά μου. Θέλω να μετρήσεις μέχρι το δέκα και τα υπόλοιπα αστα πάνω μας» μου λέει μια νοσοκόμα και βάζει μια μάσκα οξυγόνου στο κεφάλι μου

Αρχίζω να μετράω μέχρι το δέκα και η αναισθησία σιγά σιγά με πιάνει όμως πριν κλείσω τα μάτια μου ακούω μια γνωστή φωνή,μια φωνή που είχα να ακούσω από εκείνο το βράδυ

«Πριν μερικά χρόνια βρισκόσουν πάλι εδώ σε αυτό το χώρο και είχες παλέψει για την ζωή σου. Αυτό θέλω να κανείς και τώρα..» ακούω την γνωστή φωνή να μου λέει και αμέσως κλείνω τα μάτια μου πέφτοντας σε ένα βαθύ ύπνο

Θα παλέψω για εσενα μωρό μου

Eva's Pov

Έχουν περάσει 8 ώρες από τότε που την έχουν βάλει μέσα και ακόμα δεν μας έχουν ενημερώσει για τίποτα. Το χέρι του Θάνου χαϊδεύει το δικό μου και γυρνάω να τον κοιτάξω στα μάτια.

Το κινητό μου χτυπάει και το βγάζω από την τσέπη μου και κοιταζω την οθόνη για να δω ποιος είναι. Είναι ο Στεφανος,δείχνω την οθόνη στον Θανο και μετά που έχω πάρει μια ανάσα το σηκώνω

«Ξερεις που είναι η Αναστασία; Την παίρνω τηλέφωνο αλλά λέει ότι είναι κλειστό» μου λέει δίχως να με αφήσει να μιλήσω πρώτη

Him & I {Completed}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora