Αλεξάνδρα «Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ Gilles και μάλιστα σε τέτοια κατάσταση;»
Gilles «Δεν ξέρω τι μου λες αλλά είσαι ο μόνος άνθρωπος που θα με καταλάβει»
Αλεξάνδρα «Τι έγινε;»
Gilles «Η Erika παίζει μαζί μου ενώ εγώ πραγματικά την θέλω»
Αλεξάνδρα «Δεν την έχω δει ποτέ μου Gilles για να σου πω.Ίσως να μην σε θέλει όπως σου λέει»
Gilles «Αυτό αποκλείεται (χοπ!) τι παραπάνω έχει ο πατέρας μου από εμένα (χιπ!)»
Αλεξάνδρα «Τίποτα παραπάνω αγόρι μου.Είσαι όμορφος και το ξέρεις»
Gilles «Είμαι στα αλήθεια;»
Αλεξάνδρα «Ναι»
Τότε άρχισε να κλαίει και η Αλεξάνδρα τον πήρε αγκαλιά για να ησυχάσει.Την στιγμή εκείνη ο Gilles γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος της και της χαμογέλασε.Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που βρέθηκε να την φιλάει τόσο βίαια και κτητικά σαν να έβλεπε σε αυτήν την Erika.Η Αλεξάνδρα ένιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι σαν να ήταν έφηβη και να ερωτευόταν για πρώτη φορά.Τελικά τον αγαπά αλλά......
Αλεξάνδρα «Gilles δεν είναι σωστό»του είπε προσπαθώντας να τον απομακρύνει
Gilles «Γιατί αφού ξέρω πόσο το θες και εσύ»
Αλεξάνδρα «Δεν είμαι η Erika Gilles»
Και αμέσως σταμάτησε.Την κοίταξε λίγο προσπαθώντας να καταλάβει τι του έλεγε αλλά μέσα στο μεθύσι του δεν καταλάβαινε τίποτα.Στο τέλος τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ.
Αλεξάνδρα «Αχ Gilles μακάρι να τα εννοούσες αυτά για μένα.Σε αγαπάω αλλά δεν γίνεται να είμαστε μαζί πρέπει να είμαι ευτυχισμένη με αυτόν που θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή.Καληνύχτα»
Πρωί
Gilles «Αχ το κεφάλι μου!Που είμαι;»
Αλεξάνδρα «Καλημερούδια.Σε εμένα είσαι»
Gilles «Πως βρέθηκα εδώ;»
Αλεξάνδρα «Μην φοβάσαι δεν σε απήγαγα μόνος σου ήρθες»
Gilles «Μόνος;»
Αλεξάνδρα «Ολομόναχος!Πιες τώρα τον καφέ να ξυπνήσεις»
Gilles «Έγινε τίποτα εδώ χθες;»
Αλεξάνδρα «Ναι με βίασες»
Gilles «Πλάκα μου κάνεις έτσι;»
Αλεξάνδρα «Και βέβαια ναι.Άντε πιες τον να τελειώνουμε»
