Αντώνης «Αχιλλέα πιστεύεις πως θα περάσει καλά με αυτόν;»
Αχιλλέας «Μέχρι στιγμής δεν έκανε καμία μεγάλη μ@λ@κί@ γιαυτό είμαι αισιόδοξος.Όχι ότι δεν κρατάω τις επιφυλάξεις μου»
Αντώνης «Ωραία τα λες αλλά δεν πρέπει να είναι και κάποιος δικός της εκεί;»
Αχιλλέας «Αντωνάκη η Αλεξάνδρα είναι 27 χρονών πια δεν χρειάζεται νταντά!»
Αντώνης «Καλύτερα να πάω να την έχω από κοντά»
Αχιλλέας «Ναι και αν σε δει τι θα πεις;»
Αντώνης «Ότι πήγα για δουλειές»
Γιάννης «Τι λέτε εσείς εδώ;»
Αχιλλέας «Θέματα για μεγάλους»
Γιάννης «Είπατε και για την μαμά μου όμως!»
Αχιλλέας «Ναι βέβαια»
Γιάννης «Γιατί είπατε για αυτήν;»
Αντώνης «Γιατί θα πάω εκεί αύριο και λέω μήπως την συναντήσω»
Γιάννης «Ωραία για να μου πεις και πως περνάει με αυτόν»
Αντώνης «Τον ξέρεις και εσύ μπόμπιρα;»
Γιάννης «Ναι εμένα μου φαίνεται καλός αλλά της μαμάς όχι»
Αντώνης «Θα δω και θα σου πω»
Γιάννης «Ευχαριστώ Αντώναρε!»
Αχιλλέας «Άρε Αντώναρε σε πήρε πρέφα και ο μικρός τρομάρα σου!»
Γιάννης «Δεν είμαι μικρός!»
Αχιλλέας «Οκ!Ετοιμάσου θα έρθω και εγώ μαζί σου»
Αντώνης «Ωραία»
Κωνσταντινούπολη
Ξενοδοχείο
Η Αλεξάνδρα άνοιξε τα μάτια της και γύρισε προς την πλευρά που χθες ακουμπούσε τον Gilles.Δεν ήταν εκεί.Σηκώθηκε και πήγε στην τουαλέτα για να δει αν ήταν εκεί.Αλλά ούτε εκεί ήταν.''Λες να ήταν όνειρο.Με τίποτα αφού τον ένιωθα δίπλα μου''.Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπό της για να ξυπνήσει και μετά συνειδητοποίησε τι είχε γίνει χθες βράδυ.Είχε παρασυρθεί σαν παιδούλα και τώρα να τα αποτελέσματα.Κάθισε στο κρεβάτι και έβαλε το κεφάλι της στα χέρια της.
Αλεξάνδρα «Πως μπόρεσα να πιστέψω πως έστω και για ένα λεπτό αυτός ο άνθρωπος θα ένιωθε κάτι για εμένα»
Αφού ντύθηκε,κατέβηκε στην ρεσεψιόν για να πληρώσει αλλά της είπαν πως είχαν ήδη πληρώσει.Αυτό την εξόργισε ακόμα πιο πολύ.Ένιωσε για μία στιγμή σαν πληρωμένη πόρνη.Μετά πήρε τον δρόμο για το σπίτι και αναγκαστικά θα έβλεπε τα μούτρα του.
