İyi akşamlar, C! Okuldan anca çıktım, gecikme için çok üzgünüm. Mimarlık okuyorum ve haftaya sınavlarım başlıyor, bu yüzden mektuplarım aksarsa beni affet.
Mektubunu okudukça kendi yazdığım bir şeyi okuyor hissine kapıldım. Çünkü devler ve insanlarla ilgili olan düşüncenin tamamen aynısını sık sık düşünürüm. Ama ben en üstün ırkın insan olduğunu düşünmüyorum. Evrenin bu kadar dar olduğuna ikna olduğun için sıkılman çok normal. Bundan daha fazlası olduğunu düşün. O zaman hayat daha çekilebilir bir hal alır. Ben sıkıldıkça kendi kendime teoriler üretirim. Mesela, hiç rüyalarımızın paralel evrendeki hayatlarımız olabileceğini düşündün mü? Harika bir şey bu. Tamam, bazen kabus görüyoruz ve kulağa korkutucu geliyor ama ben milyarlarca paralel evrendeki milyarlarca beni iyi ya da kötü izlemeyi seviyorum.
Pekala, biraz içini dök bakalım. Hayatının neden bu kadar sıkıcı olduğunu düşünüyorsun? Okumadığına göre başında sınav denilen lanet dert yok. Bunalman işinle alakalı bir şey mi yoksa? Eğer öyleyse bir tatile çıkabilirsin. Uzun süre ne yaparsan yap seni sıkar, mesleğini sevsen bile.
Bir başka konuya gelirsek... Aslında müzik zevkim çok karışık. Çello çalıyorum ancak çılgınlar gibi klasik dinlediğimi söyleyemem. Sadece kafam çok dolu olduğunda bana yardımcı oluyor. Kulağıma hoş gelen her şeyi dinlerim. Şu sıralar çılgın bir fangirl olan oda arkadaşım yüzünden 5SOS grubundan Why Won't You Love Me diye bir şarkıya taktım. Beğeneceğini düşünüyorum, grubun diğer şarkılarını da tavsiye ederim. Bass gitar sevdiğin için hoşuna gider. Ben normalde slow şarkıların insanıyımdır ancak bu grubun şarkıları tuhaf bir biçimde hoşuma gitti. The Lumineers-Ophelia da sevdiğim, naif şarkılardan biri. Önereceğim bir başka şarkı da yine dinginlik için dinlediğim Dave Thomas Junior-I Can't Make You Love Me. Sana muhtemelen sıkıcı gelecektir, yine de dinlenmeye değer. Şarkılar hakkındaki yorumlarını ve bana yapacağın önerileri bekliyorum.
Kendine iyi bak!
-O.
