DUMANLI KALBİM

SENLE BEN

Dayanamadı gökyüzü 

Ağlıyor bu saatte 

Haykırıyor tüm Adana'ya 

Gecenin 2'sinde...

Ben üzülürüm ama ağlamam

Gökyüzü ağlar benim yerime

Ben yutarım gözyaşlarımı

Gökyüzü salar nehirlere

Senle ben tam böyle işte

Ben hiçim,sen gökyüzü

Tutamazsın kendini

Esip gürlersin

Ben sustum yine

Bugün olduğu gibi 

Artık yüzünü görmek istemem

Ya gökyüzüne benzersem diye.

Gökyüzüne yazık aslında

O senin kadar hain değil

Sadece uçsuz bucaksız

Safça...

Onun sesine kulak verince

Değişiyor çoğu şey

Kendince öfkeleniyor

Kimseyi üzmeden,ağlatmadan

Hep ağlayan o oluyor

Ben susuyorum sadece

Ama kafamın içi hiç susmuyor

Hem de hiç.