(Medya Oliver)
Doktorumun ve aptal hemşirelerin sesiyle, nefes nefese gözlerimi açtım. Korkudan vücudum buz kesilmişti. İstemsizce ellerim titriyordu. Kendime gelebildiğimde doktorum bay John bağırarak
"kendini öldürmeye çalıştığına inanamıyorum!"
dedi ve etrafta dolanmaya başladı. Zorlada olsa
"Neden bahsediyorsunuz siz?"
diyebilmiştim. Masamda duran aynayı bir hamlede alıp bana doğru çevirdi. Gördüklerim karşısında ağzım açık kalmıştı. Boğazım mosmor olmuştu!
"G-gerçekten b-bunu ben yapmadım!"
diyerek ortalığı inletmiştim. Bana inanmıyorlardı! Oysaki bunu gerçekten ben yapmamıştım.
Her zamanki gibi gereksiz sakinleştiriciler vermişlerdi. İlacın kanıma karıştığını hissettiğim anda gözlerim kapandı, sonu olmayacağını düşündüğüm bir uykuya daldım. Umarım oliver bu sefer canımı acıtmaz..
-- Suratıma çarptığı kapının sesiyle irkildim. Onun bu kadar sinirli olmasına bir anlam veremiyordum ve artık dayanamayacak hale geldim.
Gücümün kalmadığını hissettiğimde bacaklarımı kendime iyice çekerek yere oturdum. Başımı duvara doğru yasladım ve uzun zamandır gözümde birikmiş yaşları serbest bıraktım.
Oliver ağladığımı fark etmiş olucak ki aniden kapıyı açarak yanıma geldi. Beni kendine doğru yaklaştırıp başımı göğüsüne doğru yasladı. Bu ağlamamı dahada şiddetlendiriyordu. Çenemden tutup başımı kendi hizasına getirdi dudaklarımızın arasında santimler vardı.
"Her seferinde aynı şeyi yapıp canını acıttığım için özür dilerim"
diye fısıldadı. Başından tutup dudaklarını dudaklarıma bastırdım. Ona gerçekten aşıktım. Canımı çok acıtsa da ona aşıktım.
Dudaklarımızı ayırdığımızda nefes nefese kalmıştık ki bence bu gayet normaldi. Gözlerimi yavaşça ona doğru çevirip gülümsedim. Ellerimi avuçlarının içine alıp tam konuşacaktı ki hemşirenin sesi buna engel oldu. Bir dakika. Hemşire mi?!
Gözlerimi açtığımda fark ettim ki yine küçük çaplı bir travma geçirmişim. Üzerimdeki beyaz badim terden sırılsıklam olmuş. Ve tabikide o lanet hemşire yine beni sakinleştirmeye çalışıyor. Bu hastaneye yatırıldığımdan beri 4 veya 5. Kez aynı şeyi yaşıyorum. Uykuya daldığımda en az 1 sene önce yaşadığım her şeyi görüyorum ve bu benim travma geçirmeme sebep oluyor. Sanırım oliver bu sefer intikamını böyle alacak!.
