AY IŞIĞI'MA MEKTUPLAR

🌙Ay Işığım'a Mektuplar {2}

Çokça değerlim,
Eğer tekrar gelirsen tekrar kabul ederim seni. Misal sen geldikten sonra benden gitmiş olduğunu ya da beni nasıl bırakabildiğini ırgalamam. Açmam bile bu konuyu. Yeter ki suçluluk duyma. Narinim, Ay ışığım. Seni onunla görmek azap gibi. İnan bana değecek birisi olsaydı, seni sevecek birisi olsaydı; benden gitti ama mutlu olabilir hiç değilse. Seveni var sevdiği var der susardım. Beni terk ettiğin zaman ağlarken bile seni hiç kötü anmadım. Sadece bir defa umarım yaşattığını yaşar demiştim de sonra çok pişman oldum. Ben bu acıya göğüs geremiyorum, benim Luna'm nasıl dayansın diye üzülüp bir de ona ağlamıştım. Sen gittiğinde her zamankinden daha sulu göz bir adam oldum güzelim. Daha kırılgan ama daha çok gülen. Kendimi kimseye gerçekten açmadım. Geçmişim çevremdeki hemen herkes için bir bilinmezlikti. Sanki kapalı bir kutuya dönmüştüm ve beni açabilecek anahtar bir tek sende vardı.
Her neyse, benden ayrıldıktan sonra seni en çok ağlarken O'na sarıldığını gördüğümde kaybettiğini hissettim. Bilirsin sen ağlasayn bende ağlardım senle. Dizime yatırırdım seni, saçlarını okşar, sana başka şeylerden bahsedip kafanı dağıtırdım. Anlatmam içinde hiç baskı yapmazdım. Anlatabileceğini ya da anlatmak istediğin zaman geldiğinde yatardın zaten dizlerime.
Geçen gün seni gizli numaradan aramıştım. Sadece sesini duymak istemiştim. O açtı telefonu."Sen olduğunu biliyorum Toprak. Sevgilimi rahat bırak, bir daha da arama." dedi. Onca kelime arasından sevgilim kelimesi bende kalbime hançer saplanmış gibi bir his oluşturuyordu. Canımı çok acıttınız Luna'm. Ona benim canımı yakma hakkını sen verdin. Ama üzülme. Sen benim üzülmemi istemezdin. Değil mi? Her neyse Luna'm. Sıkma canını. Bu arada kısa süre önce artık gelsende geçmişi telafi edemeyeceğimizi ve aslen seninde hiç gelmeyeceğini anladım. 15 Ekim 2017 günü beni öldürdüğünü hiçbir zaman unutma. Zira ben unutmayacağım.

Tutku, sevgi ve hayal kırıklığı ile
Hiçbir zaman sevmediğin....
Hoşça kal.