Scrolls' Missions

Chapter 1

ERROR'S AHEAD

Note: Read the description first.

--

How many world were created para lang sa dalawang taong nagmamahalan? Hindi ko na mabilang kung ilang mundo ang nabuo dahil lang sa mga salita. Kasalukuyan akong nakatutok ako sa bawat galaw nila. Nasa parte na ako ng istorya kung saan lalabas na ang lahat.

Huminga ako ng malalim at ikinumpas ang kamay ko pakaliwa dahilan para maiba ang senaryo na nasa harapan ko.

Ngayon naman ay may isang dragon ang sinaksak ng isang babae na umiiyak. May pinindot ako sa gilid para maipakita ang summary ng story at taimtim na binasa.

Tungkol ito sa isang babae na ipinanganak sa pamilya ng mga magigiting na mandirigma ng isang emperyo. Nag-iisang anak lang siya at malaking problema kung lalabas na babae siya kaya mula pagkabata ay binihisan at tinuruan siyang umasta bilang lalaki.

One day, an oracle appeared out of nowhere and told everyone that a chosen one will slay the evil dragon for that dragon will endanger everyone living in that empire.

Long story short, the girl was selected and started the journey but then she discovered that the dragon can transform into a human. They became friends and ended up falling in love. But this scene happened. Hindi pa naman ito ang ending but the girl was conflicted if she must do her responsibility or run away.

The dragon knew that, and that's why he attacked the empire to give her a reason to kill her which she did.

He died and she lived but died after a year. At the end of the story, they reincarnated in the same empire but as ordinary humans with no powers and responsibilities.

Tiningnan ko lamang ito at napabuntong hininga. So that's it. The author didn't say if they met. Basta nasa iisang lugar lang sila. Bahala na siguro ang readers magdecide if they should meet or not.

Hindi ko maiwasang mapataas ng kilay at inalis na ang scroll na nasa harapan ko bago ipinikit ang mga mata ko. Inilagay ko ang dalawa kong kamay sa likod ng ulo at hinayaang lumutang sa kawalan.

I am in a place where time does not reign. There's no day and night. There's no gravity and light.

Only darkness, and within this darkness exist the 'me' whose existence was questionable.

"I think I'm a god."

A god who's job is to watch every story of 'mortals' who live on Earth. Walang nagtalaga sa akin pero nang magmulat ako ng mga mata, sinimulan ko na agad ito gawin na parang natural lang.

I don't have enough time to ask who I am, where I came from, where am I, or why am I here.

Kahit ngayong oras na libre, hindi na ako mag-abalang mag-isip ng mga ganyan.

Is it strange?

No, it's normal.

Nagmulat na ako ng mga mata at otomatikong may sumulpot na scroll sa harapan ko.

Ito lang ang nagsisilbing ilaw sa lugar na ito. Kapag nawala ito ay madalim na ulit ang paligid. Dito ko nakikita ang iba't ibang istorya. Ang mga salita ng mga manunulat ang bumubuhay at nagpapagalaw sa mga karakter sa istorya.

They'll live if they wanted.

They'll become a sacrifice if they wished.

The authors are the gods of the characters. They are the creators of the worlds I'm spectating.

Wala akong kakayahang pigilan kung ano ang mangyayari. Noong una sinubukan kong pigilan ang isang character na mamatay ay nauwi lang sa wala. I tried to manipulate the words that were in the book but it backlashed. May kung anong kidlat na tumama sa buo kong katawan. Until now, I can still remember the pain like it was just yesterday.