"သား! ေအာက္မွာ သားခ်န္းေလးေရာက္ေနတယ္!!!"
ေမေမ့ရဲ႕အခန္းအျပင္ကအသံေၾကာင့္
စာလုပ္ေနတဲ့ဆယ္ဟြန္းမ်က္ေမွာင္က်ဴ ံလုိက္မိသည္.....အေပၚတက္မလာပဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း
ေအာက္မွာဘာလုပ္ေနတာတုန္းဒီေကာင္ကစာေမးပြဲတြင္းမလာရဘူးလုိ႔ေျပာထားလုိ႔
ခ်န္းေယာလ္နဲ႔သူမေတြ႔ရတာ၃ရက္ေလာက္႐ွိၿပီေအာက္ထပ္ဆင္းသြားေတာ့ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔
ခ်န္းေယာလ္ကထုိင္ေနသည္..."အေပၚတက္မလာပဲ ဘာေတြအဆန္းလုပ္ၿပီးငါ့ကုိေအာက္ထပ္လာခုိင္းတာလဲ?"
ေမေမကမီးဖုိေခ်ာင္ထဲဝင္သြားတာမုိ႔
ခ်န္းေယာလ္ကဆယ္ဟြန္းနားလာကပ္ထုိင္ကာ"အခန္းထဲေရာက္ရင္ ငါဟြန္းကုိတစ္ခုခု
လုပ္ၿပီးမွျပန္ႏုိင္မယ္ထင္လုိ႔"သူ႔စကားေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္း
ႏႈတ္ခမ္းကုိက္ျပကာရီမိေတာ့သည္မီးဖုိခန္းထဲေမေမ႐ွိေနတာကုိ ဒီေကာင္ကေတာ့
"ေျပာ အခုဘာကိတ္လဲ?"
"စာအုပ္လာေပးရင္း အလြမ္းလာေျဖတာ"
".................."
"လြမ္းတယ္ ဟြန္းရာ"
ငါလည္းမင္းနဲ႔ထပ္တူနီးပါးပါပဲခ်န္းေယာလ္ရယ္
"အပုိေတြေျပာမေနနဲ႔ စာေတြကရၿပီလား?
သဘက္ခါဆုိေျဖရေတာ့မွာေနာ္""ေအးေဆး အကုန္ပုိင္ၿပီး တစ္ခုပဲခက္ေနတာ"
"ဘယ္ဘာသာလဲ?? ေျပာေလ
ငါကူလုပ္ေပးမယ္""ဟြန္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္ေလ"
ထုိစကားေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္းမ်က္ႏွာေလး
ပန္းေရာင္သန္းသြားကာ ႐ွက္႐ွက္ႏွင့္ သူ႔လက္ေမာင္းကုိထု႐ုိက္လုိက္၏..."တကယ္ေျပာတာ "
"စကားေတြအရမ္းတက္မေနနဲ႔ သြား
ျပန္ေတာ့"
YOU ARE READING
စည္း ~ [Completed]
Fanfictionအကယ္၍ ~ မင္းနဲ႔ငါသာ ဒီ 'စည္း'ကုိမေက်ာ္ခဲ့ၾကရင္ ဒီလုိနာက်င္စရာေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး.... တကယ္ေတာ့ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အမွားႀကီး မွားခဲ့ၾကတယ္ ခ်န္းေယာလ္ ... ပတ္ခ်န္းေယာလ္ × အုိဆယ္ဟြန္း