"မာမီ ဒါဘယ္သူလည္းၾကည့္ပါအုံး"
မာမီကမ်က္မွန္ပင့္တင္ၿပီး ဆယ္ဟြန္းကုိ
ေသခ်ာစူးစုိက္ၾကည့္ေနရင္း..."မာမီသူ႔ကုိျမင္ဖူးပါတယ္
ဘယ္သူလဲကြဲ႔""အားး အန္တီကမမွတ္မိဘူးဆုိလုိ႔
ဝမ္းနည္းသြားပါၿပီေနာ္"ဆယ္ဟြန္းငုိငုိမဲ့မဲ့ေလးလုပ္ကာစေတာ့
ခ်န္းေယာလ္ကပဲရီေမာရင္း..."အုိဆယ္ဟြန္းေလ မာမီ ဟြန္းေလး"
"အယ္ ဟြန္းေလး! ၾကည့္စမ္း မေတြ႔တာၾကာေတာ့ ႐ုပ္ကေျပာင္းသြားၿပီးအန္တီမမွတ္မိတာပါ...."
"ပုိေခ်ာလာတယ္မလား??"
"ဟုတ္ပ လာပါအုံး ဒီကုိ"
လက္ႏွစ္ဖက္ဆန္႔တန္းေပးတဲ့ အန္တီဆီ
အေျပးသြားကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကုိနမ္း႐ႈိက္လုိက္၏"သတိရေနတာ အန္တီ ေနေကာင္းတယ္မလား
"ေကာင္းပါတယ္ သားရယ္~ သားမိဘေတြေရာ
ေနေကာင္းၾကရဲ႕လား ႐ုတ္တရက္ႀကီးေျပာင္းသြားၿပီး ဒီကုိျပန္မလာၾကေတာ့ဘူးေနာ္..""ေကာင္းပါတယ္ အန္တီ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနလုိ႔မလာျဖစ္တာ ဦးေလးသတင္းကေတာ့
ခ်န္းေယာလ္ဆီကၾကားၿပီးလုိ႔ စိတ္မေကာင္း
ျဖစ္ေနတာ...""ခြဲခြာရမဲ့အခ်ိန္တန္သြားလုိ႔ပါ သားရယ္"
"ဟုတ္တာေပါ့"
"ဒါနဲ႔ သား တစ္ေန႔လုံးေနၿပီးမွျပန္ရမယ္ေနာ္"
"စိတ္ခ်မာမီ သားလည္းတစ္ေန႔လုံး
ေခၚထားမွာ""ေအး ေအး ေကာင္းတယ္"
အတုိက္ေဖာက္ညီေနတာမုိ႔ သုံးေယာက္သားရီလုိက္မိၾကသည္..
"အဲ့ဆုိ သားဆယ္ဟြန္းကုိအေပၚထပ္လုိက္ျပအုံးမယ္ေနာ္"
"ေအး ေအး ဟြန္းေလးကုိေန႔လယ္စာေကြၽးဖုိ႔
မာမီကုိယ္တုိင္မီးဖုိေခ်ာင္ဝင္လုိက္အုံးမယ္"

YOU ARE READING
စည္း ~ [Completed]
Fanfictionအကယ္၍ ~ မင္းနဲ႔ငါသာ ဒီ 'စည္း'ကုိမေက်ာ္ခဲ့ၾကရင္ ဒီလုိနာက်င္စရာေတြျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး.... တကယ္ေတာ့ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အမွားႀကီး မွားခဲ့ၾကတယ္ ခ်န္းေယာလ္ ... ပတ္ခ်န္းေယာလ္ × အုိဆယ္ဟြန္း