The Boss Behind The Books (UNDER EDITING)

Retrograde

Rianne's POV

I will be working really hard just to get back Adrian.

"Mga Inutil! Hindi Ba't ibinilin ko sa inyong patayin si Adrian?! Kung hindi niyo kayang patayin si Adrian, edi yung asa-asawa niya na lang na si Lhia. Ofcourse you know her, and if you don't. Then you should."

"Masusunod po boss."

"Alis!" utos ko sa mga tauhan ko at pinihit ang swivel chair para humarap sa malaking glass window ng aking condo.

*

*

*

*

*

Adrian's POV

I'm now on my way to the hospital where my wife was confined. ngayon kasi siya e di-discharge at plano kong sunduin siya.

"Hello babe? tapos na ba? sige, I'm on my way. I love y-"

*BEEEEEEEEEPPPPP* isang malakas na tunog ng busina ang narinig ko bago dumilim ang aking paningin.

*San Jose Medical Hospital*

"Are you, his guardian? or perhaps his girlfriend?"

"I'm Rianne, his wife. Kamusta po pala ang asawa ko?"

"Well, your husband had a traumatic brain injusry and it is causing him to suffer from Retrograde Amnesia"

"Amnesia? Does that mean..."

"Yes, he will be having trouble accessing memories from before the onset of amnesia. the things that he was thinking a while ago bago ang insidente ay posible niyang kalimutan."

Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako sa sinabi ng doktor dahil makakalimutan ni Adrian si Lhia pero natatakot din ako dahil baka pati ako makalimutan niya.

Limang araw na ang nakalipas at patuloy pa rin ang paghahanap ni Lhia at ng Pamilya ni Adrian sa kanya, sinarado muna ang kalsada kung saan nangyari ang aksidente. Ibang pangalan din naman kasi ang pina register ko dito sa ospital para hindi nila malaman. At pag nagising na si Adrian ay ipapalipat ko na siya sa private Doctor ko

"Rianne?" Bigla akong napa pigil sa pag ce-cellphone at napalingon sa direksyon ni Adrian

"Adrian? Are you all right?" Tanong ko at agad lumapit sa kanya
"Teka lang tatawagin ko ang doktor"

After kong tinawag ang doktor chineck niya lang si Adrian kung okay ba at buti naman stable na siya pero under retrograde amnesia pa rin siya pero dahil hindi ako ang iniisip niya bago siya na aksidente ay naaalala niya pa ako at ang buong akala ni Adrian ay kami pa rin. Umatras siya ng ilang taon.

"Sige, thank you doc" sabi ko bago binaba ang tawag sa personal doctor ko.