Dorota,
Tuhaf oldu sanki adınla başlamak.Normalde kendime söz vermişken sana bir daha yazmamak konusunda ama yine yazıyorum.
Yok yok.
Bu sefer veda olması şartıyla.
Umarım...
Sevda buysa vazgeçme yolundayım.Hayallerim yorgun ve bitik.Olmayacağı hissi tüm bedenimi kaplıyor.Ben ne bileyim vazgeçersin zannettim.Dediklerinden pişman olup bana dönersin zannettim.Neden hiçbir şey yolunda gitmiyor?
Bugün konferans salonunun orda ağlıyordun.Normalde tiyatro yapacaktık ama herkese kapalı diyerek seni orada kendinle baş başa bıraktım.
Bu olanların rüya olmasını istiyorum.Sanki sana hiç söylememiş gibi devam etmek istiyorum.Üniversiteye geçtiğimde seni unuturum dediğim zamanlara dönmek istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
broken gold pieces
Short StorySaçlarını yolmandan, gözlerini kızartmandan,masum bakışından çok yoruldum. Her gün o konferans salonuna girip hıçkıra hıçkıra ağlamandan nefret ediyorum. İnsanların sana söylediği sözlerden nefret ediyorum. En çok da sana yardım edememekten nefret...
