Chapter One: Ella Amethyst Cortez

173 10 0
                                    

Ella's POV

" Amethyst, are you sure of going back to Philippines? " my dad asked me with concern in his eyes.

"Yes dad," I answered him as I smile bitterly.

" Okay, I will support  you with whatever you want but please be careful Amethyst. " he reminded.

" I will dad. " I answered.

By the way, I am Ella Amethyst Cortex, 18 years old. I am currently living here in Los Angeles. Why am I here? Except from the fact that my father is here. This place is also my escape from THEM. I need to breath. I need space.

But I think two years is enough for me to be strong and to have the courage to face THEM.

But its not enough to heal all the wounds that they've caused. I'm still bleeding. I'm still hurting.

So that's why I'm going back. I need to face my fears. I need to face the truth and accept it. I have to face THEM.

'Jaymes, I'll be back not for you, but for myself.'

********************************************************

WATTY AIRPORT

" Passengers we've already arrived at  the Philippines. I hope you enjoy your trip and good luck to your vacation " Sabi ng flight attendant.

Well, good luck to THEM. hahha

Palabas na ako ng airport at hinanap ko kaagad ang tauhan ni daddy na susundo sakin and I saw a man wearing a black suit at may hawak na placard saying " Welcome back Ma'am Amethyst! " Pinuntahan ko siya agad at kinausap. Pagtapos ay dinala niya ang mga maleta ko sa compartment ng sasakyan at ako naman ay pumunta at umupo sa passenger seat.

Habang papunta kami sa mansyon ay hindi ko mapigilang isipin na makakaya ko na bang harapin sila ng hindi umiiyak. Hindi sapat ang dalawang taon  para mawala ang sakit na naidulot nila, naibsan naman kahit papaano. Pero hindi sapat sa akin na maibsan lang. Gusto kong mawala itong lahat at ilipat at iparamdam sa kanila ang pinagdaanan ko ng dalawang taon.

Natapos ang pag-iisip ko nang tawagin ako ni kuya, "Ma'am andito na po tayo sa mansyon. "

Lumabas ako sa sasakyan at pinalabas kay kuya ang mga gamit  at pumasok na sa mansyon.

Walang pinagbago, ganun parin. Walang buhay.

Pumasok ako sa dati kong silid and I can help to smile, napakaganda parin tulad ko. Haha. Joke.

Matutulog muna ako para magkaroon ako ng lakas sa mga susunod na araw.

********************************************************

Nagising ako ng may marinig akong ingay sa baba. Nagbihis muna ako ng maayos bago lumabas. Alangan naman lumabas ako ng naka super short shorts at sando. Kahiya naman sa bisita kung nagkataon.

Pagdating ko sa baba, hindi ko inaasahan ang nakita ko. Walanghiya nga. Alam niyo kung sino? Aba! Ang traidor ko lang namang bestfriend--ex-bestfriend. Ang kapal din naman ng mukha para pumunta dito.

I compose myself bago tuluyang bumaba. Hindi niya dapat mahalata na nagulat akong pumunta siya dito. Mabuti na lang talaga at nag-ayos ako.

" Oh hi, my dear bestfriend. Anong masamang hangin ang nagdala sayo dito? " I asked her smiling.

" Ella naman. Hindi ako pumunta dito para awayin ka. I'm here to welcome you. " sabi niya. Akala niya mabait na siya.Maitim naman ang budhi. Hahaha

" Aba ba't ngayon ko lang nalaman na bahay mo 'to. Thank you ha! Appreciate ko talaga ang effort mo. " take note of the sarcasm. -.-

" And do not call me by my first name, you don't have the right. " dagdag ko.

" Ella-- I mean Amethyst, if it is about the past, please let's forget about it. It already happened. Im sorry. Masaya na kami ni Jaymes ngayon. " aba nag-kwento pa ang bruha.

" I don't care kung masaya kayo! Dapat mo pa ba talagang ipamukha sakin na kayo na huh?!!" singhal ko sa kanya.

" E-Ella naman oh. I didn't mean to say it that way. I was just telling you. " mahina niyang sabi.

" At may lakas ka pa talaga ng loob na sabihin 'yan sakin? Matapos ng ginawa niyo! Bobo ka ba? " sigaw ko sa mukha niya.

" Ano bang nangyayari sayo Ella?? Nawala ka lang at nagkaganyan ka na? " sigaw niya na rin sakin.  

" So ikaw pa ang may karapatan na sumbatan ako? Ha! This is unbelievable! " hindi ko makapaniwalang anas.

" I'm sorry. Okay? Hindi naman namin sinasadya eh. I'm sorry. Really really sorry Ella. Sana mapatawad mo na kami." pagmamakaawa niya sakin. Tsk.

" Oo naman. Sino ba naman ako para hindi magpatawad diba?" pang-uuto ko sa kanya.

" Talaga Ella? Hindi ka na galit samin?" Nagpauto naman. Haha

" Yes. I forgive both of you already. " sabi ko ng nakangiti

" Omo! Thank you so much Ella! You don't know how much this means to me. Thanks for giving me a second chance."  sabay yakap sakin.

No. I. Am. Not. Giving. A. Second. Chance.

I am giving myself the chance to play your feelings.

********************************************************

Kamusta Chapter 1 natin? Nakilala ba si Ella ng maayos? Magulo ba? Mas gugulo pa 'to. Hehe. 'Yan lang muna sa ngayon. ^•^

Please leave your comments and don't forget to vote. ^•^

- Luhelle_04

SECOND CHANCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon