Taken By The Beast || Yoonmin

Κεφάλαιο 6

Μετά από λίγο ο άντρας (ας τον πούμε ο άντρας της εισόδου για τώρα) άρχισε να με πηγαίνει προς μια τεράστια πολυτελής βίλα. Είμουν μαγεμένος από το πόσο  τεράστιο ήταν το οικόπεδο. Υπήρχε ένας πανέμορφος κήπος με μερικά λουλούδια να μεγαλώνουν εδώ και κει, ένα μικρό γηπεδάκι λίγο πιο παρά, πανέμορφα δέντρα περικύκλωναν την βίλα, ένα σιντριβάνι στην μέση του δρόμου που οδηγούσε στην είσοδο του σπιτιού, ένα μονοπάτι που οδηγούσε στο πίσω μέρος, δεν μπορούσα να φανταστώ αν αυτή η βίλα είχε μια-δυο πισίνες, και έναν μακρύ δρόμο προς την πύλη.

"Είναι απίστευτο" μουρμούρισα "Είναι τόσο.... πλούσιος!".

"Εμένα μου λες?" Ο άντρας της 'εισόδου' χαμογέλασε "Άκουσα, ότι τα μισά από πλούτη του είναι από το τζογάρισμα!" Σχολίασε, τον κοίταξα έκπληκτος και αυτός απλά έγνεψε. Μετά με οδήγησε προς την διπλή πόρτα της βίλας.

Όταν ήταν να μπούμε μέσα πάγωσα και κράτησα τα πόδια μου κολλημένα στο πάτωμα. "Τι τρέχει?" Ρώτησε, αναστέναξα και έδειξα τα γυμνά πόδια μου τα οποία ήταν γεμάτα με λάσπες. Μετά από όλο αυτό το περπάτημα πάνω στο βρόμικο δρομάκι, ποιος δεν θα είχε τέτοια πόδια. Κάποια χορτάρια είχαν επίσης κολλήσει πάνω. "Δεν μπορώ να μπω μέσα. Κοίτα πως είναι τα πόδια μου".  Κατσούφιασα "Θα λερώσω το πάτωμα".

"Δεν πειράζει, οι καθαρίστριες θα καθαρίσουν τις πατημασιές σου. Έλα τώρα, ο κ.Min περιμένει!" Είπε καθώς με τραβούσε μέσα. Κοιτούσα κάτω στα πόδια μου όταν περπατούσαμε πάνω στο καθαρό μαρμάρινο άσπρο πάτωμα, ντρεπόμουν τόσο πολύ που άφηνα βρώμικες πατημασιές πίσω μου. Κατέβασα και άλλο το κεφάλι μου καθώς ο άντρας της εισόδου με καθοδηγούσε στο που θα πάμε. Σταματήσαμε μπροστά σε μια τεράστια πόρτα στο τέλος του διαδρόμου στην δυτική πτέρυγα της βίλας.

Ο άντρας της εισόδου έφτιαξε το σακάκι του και πήρε μια βαθειά ανάσα. "Λοιπόν.. εδώ είναι το γραφείο του.." αναστέναξε και χτύπησε στην διπλή μαύρη πόρτα. Ακούσαμε ένα μικρό περάστε, και πήγαμε μέσα. Πρώτα από όλα, οι τοίχοι του γραφείου ήταν βαμμένοι άσπροι, υπήρχαν δύο μαύρα ράφια στις πλευρές της πόρτας του γραφείου, τα οποία ήταν γεμάτα με άχρωμα βιβλία και στην μέση του δωματίου υπήρχε ένα μικρό τραπεζάκι με μερικές γκρι καρέκλες.

Υπήρχε επίσης Ένα μεγάλο γυάλινο παράθυρο με μία πανέμορφη θεά τον ουρανό και την τεράστια πίσω αυλή. Αυτό το μεγάλο παράθυρο πρέπει να είναι ο κύριος λόγος που το γραφείο ήταν φωτεινό, αφού όλα τα φώτα ήταν κλειστά. Υπήρχε ένα γραφείο γεμάτο με σκόρπια χαρτιά, μολύβια, ένα τηλέφωνο  και ένα λάπτοπ.  Η καρέκλα ήταν γυρισμένη και έβλεπε προς το παράθυρο με την πλάτη της προς εμάς.