Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ed Sheeran - I'm A Mess
🍂
Park Chanyeol ile bir nisan ayının başlangıcında tanışmıştım. Nisan yağmurları sıcaktır, ferahtır, nerede olursanız olun evinizde hissettirir. O da öyleydi. Aramızda kilometreler olmasına rağmen sesini duyduğum an evimde hisseder, nefret ettiğim o ekranda melekleri utandıracak gülümsemesini gördüğümde başka hiçbir yerde olmama gerek yok derdim.
5 yıllık bir dostluk, 2 yıllık bir ilişkimiz vardı. Öyle çok eski değildik, yeni de sayılmazdık, orta halliydik işte. Sıradandık, en azından ben öyle düşünüyordum. Ona göre sıradan değildik, deliydik, kilometrelerce uzakta bambaşka bir ülkedeki birine aşık olup hayaller kuracak kadar deliydik. Bana göre bu normaldi ama o hep aksini söylerdi. Sıradan değiliz derdi, sıradan değilsin.
Halbuki bana göre sıradanın dışında olan oydu, kimliğini asla söylemediği insanlar için kendini tehlikeye atacak işler yapan bir hackerdı, ben ise tek hayali senarist olmak isteyen bir öğrenci. Ben sıradanın dışındaysam, benim gibi birine güvendiğin için sen de öyle olmalısın derdi hep. Güvenilmez biriymiş, çevresindeki herkes kolayca zarar görebiliyormuş ama ne olursa olsun beni korurmuş, her gece telefonda kulağıma fısıldardı bunu.
Gitmemi isterdi, asla gitmezdim. Beni bıraksa bile onu bırakmazdım.
İnanılmaz zıttık. Tek bir konuda bile aynı düşünemezdik.
Fırtınaları bol olan bir çifttik bu yüzden de. Çok kavga eder, çok tartışır ve birbirimizi görüntülü arayıp ağlardık. Sanırım sayılı ortak noktalarımızdan biri buydu, ağladığımızda birbirimize koşmak.
Küs kalamazdık.
Yine de çok zıttık.
Ben edebiyat okuyordum, o bilgisayar mühendisi bir hackerdı.
Ben hayalperesttim, o realist.
Ben tesadüflere inanırdım, o kadere.
Benim çok arkadaşım vardı, onun ise sayılı 'dost'ları.
Kavgacı biriydim, o ise asla kavga etmezdi. İşini su altından hallederdi.
Stabil bir ruh halim yoktu, o hep aynı çizgide yürüyordu.
Kitap okumayı çok severdim, o ise çabucak sıkılırdı.
Dışarıda dolanmak çok güzel derdim, evde oturmak daha güzel derdi.
Bana göre her şey mümkündü, onun ise kesin yargıları vardı.
Ben yüzlerce kurgu karaktere aşıktım, onun ise tek aşkı benmişim, öyle söylerdi.
Tony Stark severdim, Steve Rogers hastasıydı. Stony severdim, salakmışım sevdiğim için. Tanışmamız da stony desteklediğim için kavga etmemiz ve Iron Man Fan Club hesabımı hackleyip Steve Rogers'ın askerleriyiz hesabına çevirmesiyle olmuştu.
