Bir gece vakti ay ışığında yönünü tayin eden bir kelebek vardı.
Ansızın bir binanın üçüncü katındaki balkonun saatlerdir yanmaktan kızgınlaşmış yapay ışığı belirdi.
Yapaydı adı üstünde, Fakat kim anlatabilirdi ki gönlüne..
Dengemi bozdun kadın..
Tıpkı bir kelebeğin ışığı gördüğünde dengesinin bozulması gibi..
Sokuldu yanı başına..
O vakit başladı kelebeğin ışıkla var olan dansı..
Fonda İbrahim'in Beirut'u..
Sanki, yeni evrim geçirmiş kelebeğin heyecanı ile titredi tüm kainat..
Nerden bilebilirdim ki sıcaklığında kanatlarımın işlevini yitireceğini..
Tıpkı o kelebek gibi..
Ve de nerden bilebilirdim o sarı ışığın son ışık olacağını..
Işık yanmaya devam etti..
Yazarın Notu: Kimse kelebeği ne gördü ne duydu. Kelebekse gününü doldurdu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜÇÜNCÜ KATTAN KADINA NOTLAR
PoesíaZaman.. Düşmanımdan başka birşey değil zaman.. Orhan Veli'nin İstanbulu gibi, Nazım'ın Pirayesi Keremin Aslısı gibi gel.. Mevlana ve Yunus'un Aşkıyla gel sevgili.. Gelde şenlik olsun, Gelde Bayram olsun gönlümüz.. Yazarın Notu: Hazırsan bir sigara y...
