Tears • Jeon. Jk

• Bölüm #2

<• Flash Back •>

(Park Jimin'in Ağzından)

"Namjoon'a yardım gitmesi gerek Jimin. Anlıyor musun beni? Vaktimiz kısıtlı."
"Anlıyorum, Jungkook! Bende bir şeyler yapmaya çalışıyorum işte!"

Ellerini beline koyup odanın etrafında gezinmeye başladığı zaman bir şeyler düşünmeye çalıştım.

Namjoon'a birkaç gün içinde yardım götürecebilecek birine ihtiyacımız vardı.

Birini bulmam gerekti. Jungkook ile birlikte Daegu'ya gidecek, Namjoon'u alacak biri..
Alnımdan akan terleri, Namjoon'u düşündükçe sertçe silmeye başlıyordum.

"Başından beri Namjoon'u, Huge'a göndermeyelim demiştim sana!"

Sinirle konuştuğu zaman ayağa kalkarak ona doğru döndüm.

"Başka çaremiz mi vardı Jungkook? Tae ve Jin'in ne bok yediği belli değil. Hoseok desen Japonya'da. Söylesene? Başka çaremiz mi vardı?!"

Gözlerim yavaştan dolduğunda, koltuklardan birine oturdum.

Evet, tüm suç Huge'a göndermekti zaten! Hayır, tüm suç Hoseok malındaydı.

Huge'un deposuna bizden habersiz baskın yapıp, uyuşturucuları çalarak Japonya'ya götürmeseydi.. Namjoon'a da bir şey olmazdı.

"Para hazır mı?"
"Ne parası lan? Para mı var?"

Ellerimi avuçladım. Paralar da yoktu, hiç bir bok yoktu. Masaya bakışlarımı çevirdim, düşünemeye başladım. Çaresizdik, çaremiz kim olacaktı?

"Bir fikrim var Jimin."

Jungkook'un sesi deminkinin aksine daha hayırsever bir şekilde çıkmıştı ve bir aydınlık belirtisi olabilirdi.

Yanıma oturduğun da kaşlarımı çatarak onu dinledim. Umarım mantıklı bir fikri vardı.

"Bulacağın kişi erkek değil, kız olacak."

Kaşlarımı çattım. Ne diyordu bu? Kız derken? Bir kız nasıl olur da Namjoon'u ordan çıkarabilirdi?! Daha biz bile çıkaramıyorsak!

"Ne saçmalıyorsun sen Jungkook?"

Gülümseyerek, yüzüme doğru eğildi. Gülüşünün ardında belliki mantıklı bir şey yatıyordu.

Genelde saçma ama bir o kadar da başarılı planlar elde ettiği için onu dinlemeye hak verdim. O ise gözlerimin içine bakarak konuşmaya başlamıştı.

"Şimdi şöyle.."

<•Flash Back End•>

-
Şerfsz fikirler bilin bakalım
kimin altından çıkıyor?