HAYALİMDEKİ ADAM

Bölüm 2

*Hayattaki en büyük zafer hiçbir zaman düşmemekte değil, her düştüğünde ayağa kalkmakta yatar.

Hala karşımda pişkin pişkin sırıtan can'ın bana derdini anlatmasını bekliyordum. Ondan kaçtıkça her yerde buluyordu beni şimdi böyle yazdım en iyisi baştan anlatayım ben olayı size o zaman daha iyi anlayacaksınız beni biz can ile lisede aynı sınıftaydık can bana aşıktı tabi ben o zamanlar aşka inanmıyordum iyi ki de inanmamıştım

Arkadaşlarımın ısrarı üzerine canla sevgili olmuştuk tabi işi gücü yılışık yılışık hareketler bir hafta geçti geçmedi başka kızla öpüşürken gördüm ondan sonra ayrıldık tabi  can bunu kabullenemedi eve giderken önümü kesmeler arkadaşlarıma beni kötülemeler iftira atmalar ailem ile aramı bozmalar daha nicesi en son o kadar rahatsız oldum ki annem ve babama durumu anlattım onlarla birlikte soy ismimizi değiştirdik sonra dayımın yanına yani almanyaya taşındık liseyi orada bitirdim üniversitenin de iki yılını bitirmiştim daha sonra annem ve babam trafik kazası sonucu hayatını kaybetti ben de İstanbula amcamın yanına taşındım.

Ünüversitemi bitirdim ve Ankara da görev yapmaya başladım amcam bana ev tuttu
Burada daha sonra çalışarak hayatımı sürdürdüm annem ve babamın yokluğunda çok yardımı olan amcam ne kadar İstanbul da yanında çalışmamı istese de o şehir hem annemi hem babamı hemde bu can ile yaşadığım acı gerçekleri hatırlatıyor du o yüzden burada çalışmam gerektiğini düşünmüştüm tam olarak 6 senedir karşıma çıkmıyordu. Taki bugüne kadar şimdi ondan beni kim kurtaracaktı. Tek temellim allaha dua etmek Allahım sen bana yardım et

Diye içimden dua ederken koluma birinin dokunmasıyla düşüncelerimden çıkıp kendimi hızlı bir şekilde geriye doğru çektim ve bir yandan da bağırdım.
"sakın bir daha dokunma bana tamam mı seninle insan gibi eskileri hatırlamamak için konuyu açmıyorum seni hiç tanımıyormuş gibi yapıyorum ama sakın bana bir daha dokunma" dedim benim bu çıkışımdan sonra can sesli bir şekilde gülüp masamın üzerinde duran mavi tükenmez çıtçıt kalemimi alarak bir eliyle sallayarak konuşmaya başladı.

"hira hiç güleceğim yoktu siz hira demir pardon pardon hira çakmak mı demeliyim benden bu kadar korktuğunu bilmezdim bir de soy ismini değiştirmişsin ona ne demeli tamam hakkını yiyemem iyi düşünmüşsün ama şunu düşünmemişsin" diyerek elinde ki kalemi sert bir şekilde masaya vurarak ayağa kalktı ve hafif bir şekilde masaya eğilerek "sana bir gün bir şey demiştim hatırlıyormusun nereye gitsen ne yapsan seni bulurum er ya da geç öyle de oldu yine buldum ve bir daha kaçabileceğini sanıyorsan yanılıyorsun ama yine de sen deneyebilirsin çünkü yine bulacağım ben seni bunu o aklına yazsan iyi olur "diyerek kapıyı çarpıp dışarı çıktı.

Ne yapacaktım ben arkam da bana sahip çıkacak ne bir anne ne bir babam vardı amcam zaten olayları bilmiyordu söyleyemezdim çünkü onların başına da bela olacaktı bundan emindim.

Başımda ki bu beladan bir şekilde kurtulmalıydım derin bir nefes alıp verdim ve masamın üzerinde ki saate baktım saatin 19:00 olduğunu görünce hızlı bir şekilde odamdan ayrıldım koridorda hızlı hızlı yürümeye başladım ve asansörün yanına geldim düğmeye bastım ve beklemeye başladım bir türlü gelmiyordu. Sinirden elimi yumruk yapıp asansörün kenarına vurdum "sakin ol bu kadar sinirlenmene gerek yok" diyen sesi duyunca hızlı bir şekilde arkama dönüp işaret parmağımı cana doğru uyarılı bir şekilde salladım.

"sakın bana karışayım deme uzak dur benden de işine bak" "benim işim sensin ama çiçeğim" dedi her zaman ki ağzını yayarak dişlerimi sıkarak sabır diledim allahım bana sabır ver diyerek " bak can yemin ediyorum öldürürüm seni başımdan git" diyerek bağırdım resmen hastane de sadece  nöbetçi doktorlar ve hemşireler 10, 15 tane de hasta vardı en fazla tahminimce  bizim kat sakin olduğu için fazla kişi yoktu olanlarda benim bağırmamla bize baktı bir süre ve sonra önlerine dönerek kimisi işine kimisi yoluna baktı herneyse içimden asansöre sövesim gelsede sövmedim tabi ki  kaç dakikadır nerede acaba bide başıma can bela elimi asansörün kapısına yasladım ve kafamı candan olmayan tarafa çevirerek aşşağıya eğdim ve derin bir nefes alıp verdim yanımda hareketlik hissedince kafamı canın olduğu tarafa çevirdim çevirmez olaydım benim dibim de ne işi vardı bunun neredeyse ağzıma girecek iğrenç iğrenç bakışları var bide pis kokuyor ıyy herneyse canın  gözleri dudaklarıma kaydı beni mi öpecekti yoksa buna asla izin vermezdim kafasını bana doğru eğmeye başlayınca içimden gelen dürtüyle elimi havaya kaldırıp canın yüzüne tokatı yapıştırdım.

(Yazar; iyi yaptın diyenler kjkjk)

Can'ın yüzüne tokat yapıştırmamla can'ın yüzü yana eğildi ve can hızla ona tokat attığım elimi tutarak sıkmaya başladı. Sonra can konuşmaya başladı. "hira allahtan seni seviyorum yoksa sana ne yapacağımı sen düşün ama yine de eninde sonunda ufakta olsa bunun cezasını çekeceksin  bunu o aklına sok " Canım acıyordu ama ona belledecek değildim sonra bileğimi sert bir şekilde bırakıp yanımdan uzaklaştı.

Onun gidişinin ardından bileğime bakarak  allahım lütfen yardım et dedim bileğim biraz kızarmıştı. Akşamda arkadaşımın doğum günü partisi olacağı için bunun gözükmesi iyi olmaz bu yüzden asansörü beklemek yerine merdivenlere giderek hızla inmeye başladım girişe gelince hızla hastaneden çıkıp garaja ilerledim ve arabamın kapısını açarak çantamı yan taraftaki koltuğuma bıraktım daha sonra videsi 2 ye alarak hastaneye en yakın eczaneye sürmeye başladım. Eczane hem tanıdığım bir arkadaşımın hem de hastaneye yakın olduğu için burayı seçmiştim  eczanenin önüne gelince musait bir yere arabamı park edip çantamı alıp indim ve arabamı kilitleyerek eczanenin kapısına kadar yürüdüm ve içeriye girdim benim geldiğimi gören açelya hemen önünde ki müşterileri unutarak bana doğru gelmeye başladı bir yandan da konuşuyordu.

"ahh hayırsız işin düşmese geleceğin yok hira yine neyin var yoksa buraya gelmezdin" diyerek sarıldı bende ona sarıldım  ayrıldıktan sonra beni süzmeye başladı. Daha sonra bir şey fark edemeyince tek kaşını kaldırarak "yoksa ilk defa beni görmeye mi geldin kız" dedi.Onun bu haline güldüm ve bileğimi gösterdim alt tarafı kızardığı için fark edememesi normaldi. Bileğimi gösterdikten sonra konuşmasına izin vermeden " bir şeyim yok merak etme sadece ufak bir kaza sen sormadan anlatayım bugün anahtarımı kaybetmiştim odada dolabın altına düşmüş onu alıcam derken dolabın kenarına sürttüm sadece morarmasın diye de merhem almaya geldim senin için gelmedim diye kızacaksın ama telafi edeceğim canım arkadaşım "diyerek gülümsedim nolur yalanıma inansın diyerek söyleniyordum içimden açelya bir süre bileğime baktı ve daha sonra kafasını kaldırarak bana baktı nolur inan nolur diye içimden söyleniyorken nefesimi tutmuştum. Açelyanın inanmış olduğunu konuşmasından anlayınca "bir dahakine dikkat et kendine ve bu aralar çok boşladın beni unuttum sanma ama telafi edeceğini söyledin sana her daim inandığım için buna da inanıyorum" deyince tuttuğum nefesimi geri verdim daha sonra açelya

Masasına geçerek aradığı kremi bulmak için masasının sağ tarafında kalan kremleri olduğu yere bakmaya başladı. O sıra birisi Bileğimin olduğu koluma çarpınca ister istemez ahh diye bağırmıştım daha sonra "çok özür dilerim acelem vardı görmedim iyimisiniz" diyerek konuşan adama bakmak için eğmiş olduğum kafamı kaldırdım tam "sorun yo_" diyecek iken gördüğüm kişiyle sözüm yarıda kesilmişti daha sonra gözleri bana bakınca bende onun gözlerine baktım gözlerine ilk defa bu kadar dikkatli bakmıştım çok güzeller di kendine gel hira diyerek kafamı iki yana salladım ve gülümseyip "yine siz  bir günde iki kere yanımdasınız ne tesadüf" dedim daha sonra cevap vermesini bekledim "belki de tesadüf değildir" dedikten sonra geldiği gibi eczanenin kapısından çıkıp gözden uzaklaştı niye gelmişti şimdi niye gidiyordu hiç bir şey anlamamıştım ve o bana ne demek istemişti  ve ben neden sırıtıyordum düşüncelerimden gözümün önünde  krem kutusu  sallayan açelya yüzünden çıkmıştım daha sonra açelyaya bakarak   ne yapıyorsun bakışı attım. Oda benim bu halime sesli bir şekilde kahkaha attı.

      ###################
Merhaba herkese kitabımı okuyup oy yada yorum atan herkese çok teşekkür ederim Allah razı olsun

İNŞALLAH BEĞENİRSİNİZ ÇÜNKÜ DÖRT KİTAP BİRDEN YAZDIĞIM İÇİN KAFAM BİRAZ KARIŞIYOR ÇÜNKÜ HEPSİ ÜST ÜSTE YORUYOR İNSANI LÜTFEN BEĞENMESENİZ BİLE BİR OYU ÇOK GÖRMEYİN ÇÜNKÜ BİR EMEK VAR DEĞİL Mİ HERNEYSE YANLIŞIMI GÖRÜRSENİZ AFFEDİN

BU KİTAP İLE  BİRLİKTE 3 KİTAP DAHA YAZIYORUM ;
1] Aşka yolculuk
2]okulda mafya ve aşk
3]Herşeye rağmen yine sen
Adlı kitaplarım için profilime bakabilirsiniz. @rma_hulya

3 ÜNCÜ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ SİZİ SEVİYORUM 👋