His Series #7: Zaim Falcon

Chapter Thirty-Eight

ADDISON'S POV

I let out a sigh at saka ipinikit ang mata ko habang nandito sa hammock sa may veranda ng bahay ni Zaim.

Isang linggo na kaming nandito sa Thunycea, paulit-ulit ko namang tinatanong sa kanya kung bakit kami nandito.

Pero its either iniiwasan niya iyon or gumagawa siya ng paraan para may mangyaring milagro sa aming dalawa.

Ngayon, umalis siya. Di ko alam kung saan pupunta, di naman ako nababahala na mambabae siya dito.

Kung sakaling mambabae man siya, di na siya makakapasok dito sa bahay niya.

Subukan lang niya.

Iminulat ko naman ang mata ko ng may bumagsak na maple leaf sa mukha ko. Kinuha ko naman iyon at saka tinignan.

I smiled a little, naalala ko itong dahon na ito sa korean drama na Goblin eh.

Dahan-dahan naman na bumangon ako pero napahawak naman ako sa post ng hammock ng makaramdam ng pagkahilo.

Oh no, not again.

Napahawak naman ako sa bibig ko ng maramdaman ko ang pag-baliktad ng tiyan ko. Kaagad naman na pumasok ako sa CR at duon nagsuka.

May nakain na naman kaya ako ng masama?. Nang matapos ako ay kaagad na nagmumog ako at nag-toothbrush.

Lumabas naman ako ng CR at natagpuan ko si Zaim duon na may inilalagay sa duffel bag habang may baril sa bewang nito.

"Saan ka pupunta?" I asked at napahinto naman siya sa pagi-empake at tumingin sa akin.

"I...uhm.." He said at napakamot sa ulo niya, lumapit naman ako sa duffel bag niya and I saw some t-shirts and guns.

"Iiwan mo ko?" I asked quietly at bigla namang sinaklot ng kaba ang dibdib ko.

"Addie, I'm so sorry. But I need to." He said in a soft voice. Kumurap-kurap naman ako ng maramdaman ang luha sa mata ko.

"Iiwan mo na naman ako?" I asked again

"Addie...listen---" He said pero pinigilan ko ang pagsasalita niya. I don't want to hear his reasons anymore, cause one way or another. Iiwan niya rin naman ako.

"Leave." Utos ko

"Addie." Pagtawag nito sa akin pero umiling lang ako.

"I said leave. Wag na wag ka ng babalik dito at wag na wag ka ng magpapakita sa akin ulit" I said.

Hindi naman siya sumagot, instead ay kinuha niya ang duffel bag at saka iniwan ako duon.

I let out a sigh again at naramdaman ko naman ang pagbigat ng dibdib ko.

Umupo naman ako sa kama at inabot ang cellphone ko, tinawagan ko naman si Kuya Spade and in three rings sinagot niya naman iyon.

"Addie? madaling araw pa lang ah? bakit---" He asked pero naputol iyon ng marinig ang paghikbi ko. "Are you crying? bakit ka umiiyak? Sino nagpa-iyak sayo?" Sunod-sunod na tanong nito.

"K-kuya...h-he left me again." I said and sob in a process.

"Sino? si Zaim? Iniwan ka na naman niya? nasaan ka?" Naga-alalang tanong nito

"N-nasa Thunycea ako.." I said at napamura naman siya.

"It's a 10 hour flight....I'm coming, hintayin mo ko." He said at saka ibinaba ang tawag. Inilapag ko naman ang cellphone ko sa tabi at napahawak ako sa ulo ng makaramdam ako ng pagkahilo.

Hanggang sa maramdaman ko ang pagbagsak ng katawan at ang pagkawala ko ng malay.

ZAIM'S POV

Tinignan ko naman si Amy na kasalukuyang nakaluhod sa harap ko. She's crying at hindi makatingin sa akin.

She just told me na siya ang may dahilan ng lahat.

"Paano mo nasabi na ikaw ang may dahilan ng lahat?" I asked.

"N-nagkausap kami ni Luciano noong isang araw, he said h-he's doing this to avenge his son..." She said.

"His son? at ano namang kinalaman ko duon?" Pagtataka ko.

"S-sinabi ko kasi sa kanya na p-pinalaglag ko ang i-ipinagbubuntis ko noon *sob* k-kasi hindi ka tumatanggap ng mga babaeng buntis sa army." She said at tumingin naman ito sa akin. "I'm so sorry Sir, k-kasalanan ko ang lahat Sir. Dahil po sa akin nadamay si Addie, pasensya na po talaga." Ani nito.

"Anong binabalak mong gawin?" I asked.

"S-sasabihin ko sa kanya ang totoo." She said.

"Are you out of your mind!?" Biglang sigaw ko at kahit siya ay nagulat duon. "Ipapahamak mo ang sarili mo at ang anak mo!?" I asked.

Hindi naman siya sumagot.

"Leave, ipapatawag na lang kita ulit" Utos ko, dahan-dahan naman na tumayo ito at saka lumabas ng office ko.

I let out a sigh at saka inalis ang suot ko na eyeglasses. Now, it all makes sense to me.

Akala ni Luciano na sapilitan kong ipinalaglag ang anak nila ni Amy kaya ang ginagantihan niya ay si Addie.

Pero wala pa kaming anak ni Addie.

Sumandal naman ako sa swivel chair ko at hinilot ang sentido ko.

Two weeks lang ang itatagal ko dito sa Pilipinas kaya dapat sa loob ng ng dalawang linggo, napatay ko na si Luciano.

At yung sa amin ni Addie, damn magsisimula na naman ako sa umpisa. At panigurado, galit na naman sa akin ang kambal.

I tried to explain pero hindi niya ako pinakinggan, naintindihan ko naman siya. I bet na-trauma na siya sa ginawa ko sa kanya noon.

Kinuha ko naman ang telephone sa table ko ng bigla iyong mag-ring. Maghe-'hello' pa lang sana ako pero nagsalita na ang nasa kabilang linya.

"Tired on finding me eh?" Napahinto naman ako sa nagsalita.

"Luciano?" I asked and he laughed on the other side of the line.

"Nakakataba naman ng puso, kilala mo pala ako...Tony Stark of the Philippines?" He asked mockingly, I rolled my eyes at saka sumandal sa swivel chair.

"Nasaan si Louis?" I asked.

"Oh? My brother? He's in a...good hands right now." He said.

"What the fuck do you want?" I asked, hindi ko na napigilan ang inis ko. This man and his games.

"I want my Amy..." He said at bigla namang kumulo ang dugo ko sa sinabi niya. There's no way I will do that.

"Tingin mo ba ibibigay ko siya sayo?" I asked.

"Inaasahan ko na, sasabihin mo yan. So why don't we exchange?" He asked, kumunot naman ang noo ko ng makarinig ng boses ng bata. I gasped ng makilala ang boses na iyon.

"Chrys?" I asked.

"T-tito Zaim?" Tanong ng bata. "Wag na po kayong pumunta dito a--" He said pero naputol iyon at narinig ko ang boses ulit ni Luciano.

"He's a smart kid kaya medyo nahirapan ako sa pagkuha sa kanya." Luciano commented. "So, payag ka? Magpalitan tayo. Louis and Chrys in exchange of Amy, simple right?" He said.

"Fuck you Luciano, pati bata dinadamay mo." I spat and laughed on the other line.

"Just think about it." He said at saka ibinaba ang tawag. Sakto naman na biglang pumasok si Liam at si Sabrina na karga si Baby Sachi.

"Nawawala si Chrys." Naga-alalang sabi ni Liam.

"I know, naka-usap ko si Luciano at hawak niya si Chrys." I said.

"Luciano who?" Sabrina asked.

"Some enemy of mine. Don't worry I'll handle it, everything is in control" I said in assurance, hinawakan naman ni Sabrina ang braso ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Please, save Chrys. H-hindi ko alam ang gagawin ko kung sakaling mapahamak siya." Sabrina plead. Hinawakan ko naman ang kamay niya.

"I will." Sagot ko.

"Sir." Lahat naman kami ay tumingin kay Amethyst. Her eyes are red at halatang galing lang nito sa pagkaka-iyak.

"I'll do it." She said.


Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx