His Series #7: Zaim Falcon

Chapter Eight

⬛ZAIM⬛

"Thank you for your service Alpha Team" I said at sabay-sabay naman silang sumaludo sa akin. "Dismiss" I commanded at saka umalis na sa harap nila, pumasok ako sa hospital room ni Addie na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising.

It's been a day simula noong ma-rescue namin siya sa psycho na si Victor.

Speaking of that man, nasa pangangalaga na siya ng isang mental institution habang nagpapagaling sa sugat na tinamo niya mula sa baril ni Spade.

Anyways, back to Addie. Ayon kay Scorpio, normal lang daw na hindi siya magising agad dahil sa gamot na binigay niya, medyo marami ang dosage na binigay niya kay Addie kasi masyadong masakit ang sugat na ginawa ni Victor sa may tuhod niya.

"Kamusta na siya?" I asked ng maabutan si Scorpio sa kwarto niya.

"Stable na ang lagay niya, by the way hindi siya makaka-lakad for about 2 weeks. Kailangan ka niya" He said at tumaas naman ang kilay ko.

"Pinapaubaya mo na ba siya sa akin?" Pagbibiro ko

"Asa ka, kung hindi lang ako busy hindi ko na siya papalapitin sayo" He said and I chuckled.

"Well, thank you kasi busy ka" I said, he just rolled his eyes at saka may binigay sa akin na reseta. Infairness, nai-intindihan ko ang sulat niya.

"Bigay mo yan sa pharmacy na nasa baba, kailangan yan para di ma-impeksyon yung mga sugat at para bumalik yung immune system niya." He said

"What do you mean bumalik ang immune system?" I asked

"Bago pa siya na-kidnap ay natuklasan ko na bumaba ang immune system niya dahil sa stress, tell me Zaim anong pinaggagagawa mo at naii-stress ng ganyan ang kapatid ko?" He asked.

"I-I don't know na ganun na pala ang nangyayari sa kanya." I said and he sighed at saka may sinulat sa clipboard.

"Kapag nagpatuloy yan, may chance na di kayo magka-anak." He said at saka umalis na, my eyes widened.

Gusto na niya kaming magka-anak?

I smirked at tumingin kay Addie.

"Paano ba yan Addie, kuya mo na ang nagsabi." I said

"Asa ka naman na gusto kong magka-anak sayo." I gasped at saka nilapitan siya.

"Addie? You're awake?" I asked, dahan-dahan naman niyang binuksan ang mata niya and she looked at me.

"Oo kanina pa ang ingay niyo mag-usap ni Kuya Scorpio eh" She said at saka tumingin sa paligid. "I really hate this hospital." She commented at saka dahan-dahan na bumangon but she groaned in pain. Inalalayan ko naman siyang maka-upo at inayos ang unan para may masasandalan siya.

"May masakit ba?" I asked

"Wala naman" She said quitely habang nakatingin sa kumot.

"Addie.." I called her but I heard her sobs.

"I-I was s-scared Zaim, I know wala akong karapatan na matakot per--"

"You have a right to be scared Addie, that man kidnapped you and gave you wounds." I said at saka umupo sa space na nasa tabi ng kama niya. Dahan-dahan naman na umurong ako palapit sa kanya at saka niyakap ito.

Sa oras na to, wala akong pake kung galit siya sa akin dahil niloko ko siya para ikasal kami.

I just want to comfort her.

Hinagod ko naman ang likod niya habang umiiyak ito, she doesn't deserve to experience that.

"Sorry kung medyo na-late ako ng pagdating" I whispered but she just shook her head.

"Kung hindi ka dumating, malamang sa malamang malamig na bangkay na ako ngayon" She said in a muffled voice dahil nakabaon ang mukha nito sa dibdib ko.

"Don't say that, hindi ka mamatay Addie as long as I'm here" I said.

"So, in good terms na kayong dalawa?" Itinulak naman ako ni Addie at pareho kaming tumingin sa nagsalita, bumungad naman sa amin si Liam na nasa pinto.

"K-kuya!" Addie stuttered, I just smirked at Liam at saka umalis sa kama na kinauupuan ko.

"It's safe to say na pwede na kaming ikasal sa simbahan." I said at naramdaman ko naman ang pagtama ng isang unan sa likod ko.

"It's not true!" Addie said and I just chuckled at saka lumakad palapit kay Liam at tinapik ang balikat nito bago tuluyang lumabas.

Soon Addie, you will be my wife not only in paper but in a legal way.

⬛ADDIE⬛

I rolled my eyes ng makalabas si Zaim, that man.

"Ikakasal sa simabahan huh?" Kuya Liam teased, sinamaan ko naman siya ng tingin but he just smiled at me. "I'm just kidding." He said at umupo naman siya sa bakanteng upuan na nasa gilid ko.

"Are you okay?" He asked and I nodded. "I'm sorry, saka ko lang nalaman." He said

"It's okay kuya, nandyan naman si Zaim at Kuya Spade eh" I said, tumayo naman ito at niyakap ako.

"When I heard the news from Zaim, hindi ko alam kung anong gagawin ko. Ayoko namang ipahalata kay Sabrina na naga-alala ako kasi baka maka-apekto sa baby namin." He said.

Niyakap ko naman siya sa bewang and I let my tears fall again.

"I will be damned kapag nawala ka sa akin Addie, I promised our parents that I will protect you but look what happened." He said.

"Kuya naman, I'm a strong independent woman" I said and he chuckled.

"Pero pagdating kay Zaim, marupok." He said at nakatanggap naman siya ng hampas mula sa akin.

"I'm not!" I said

"Ows? Nakita ko nga kayong magkayakap kanina eh" Pang-aasar pa nito lalo.

"Wala yun okay?" Pagtanggi ko. "Kuya, para ka nang si Sabrina" I commented at natawa naman siya duon.

"I guess, ganun talaga kapag may asawa ka na. Naa-adopt mo yung ugali niya" He said and I smiled.

"I'm happy for you kuya, natagpuan mo na ang magpapasaya sayo ulit" I said and he smiled also at hinawi ang ilang piraso ng buhok na nasa mukha ko.

"Siguro this is the time para hanapin mo na ang makakapag-pasaya sayo Addie" He said, I scoffed at saka humiwalay sa kanya.

"I don't need a man kuya" I said

"Nah, kapag nakita mo na yung para sayo. Lulunukin mo din yang sinasabi mo na yan." He said

I pursed my lips at pinigilan ang sarili ko na sabihin ang tanong na nasa isip ko.

Paano kung nakita ko na nga yung para sa akin pero pinili niya na iwan ako?