hi! another one shot. LOL.
hope you like it!
“Love is like rain, can nourish from above, drenching couples with a soaking joy. But sometimes under the angry heat of life, love dries on the surface and must nourish from below, tending to its roots keeping itself alive.”
Sa Araw-araw yata na ginawa ng Diyos halos mas marami pa ang araw na maulan kesa sa ma-araw.
Ewan ko kung bakit.
Wala naman ako paki-alam kung umulan o umaraw. Ang gusto ko lang naman ay pumasok araw-araw sa eskwela nang makita ko ang aking uhh... minamahal? Hindi niya alam na mahal ko siya, palihim lang kasi. Ako lang nakaka-alam sa nararamdaman ko.
Graduating na kami ngayon sa high school pero sino ba naman ako para umamin sakaniya? Like duh! he’s the most popular guy in town, ako naman si Miss bookworm na lalampa-lampa.
“Ethan! umuulan, payong mo oh!!!”
Si Ethan, siya ang sinsabi ko. since elementary kaklase ko na siya. Hindi siya pala-aral pero laigng nasa star section matalino naman kasi. Madaldal siya as in sobra pero ako lang ang hindi niya kinakausap and sometimes I wonder why? Kasi nga bookworm ako diba, so uma-asa ako na isang araw mag tanong man lang siya kung meron akong book ni J.K Rowling o kaya ni John Green. Kahitnaman kasi hindi siya pala-aral nag-babasa naman siya ng mga libro. Pero never niya ako tinanong! Willing naman sana ako ipahiram sakanya yung books ko. Tch.
Simula sa guard ng school, sa principal, sa janitor, sa canteen staff, sa mga ka-batchmate namin, sa lower years samin LAHAT! lahat napansin na niya ako na lang talaga ang hindi! Pero tanggap ko na, baka talaga hindi niya ako trip kahit amn lang bilang kalaklase. Tch. Hayaan na nga! Mas importante ngayon na isipin kung paano ko nanaman sasaluhin ang sermon ng mama ko! Umu-ulan nang malaks at kumikodlat pa at sa ka-shongahan ko hindi ko nanaman naidala ang payong ko. Kaya ayan napa-sugod na ako sa ulan. Ang shonga ko talaga, hindi kasi ako nakikinig sa weather forecast.
Pag dating ko sa bahay dere-deretcho agad ako sa kwarto ko at naligo sa CR tapos nahiga na sa kama hindi uso ang dinner saakin tiyaka baka ma sermonan ako ni mama malamang nakita na niya yung sapatos ko sa may pinto na basang-basa.
*bzt* *bzt*
from: Sagie
Hoy,babae! nag paulan kananaman! Baka bukas may sipon ka nanaman nako!
Napangiti ako sa tect na natangap ko kay Sagie. Napaka-concerned talaga niya na kainigan.Ewan ko nga ba kung bakit kami nag click bilag mag-kaibigan e sa sobrang pagka-salungat naming dalawa sa mga bagay-bagay.
ME: nako, Sagie. Malakas naman ang immune system ko. Sanay na ako mag-paulan. Haha.
Kinaumagahan nag-dilang anghel nga si Sagie. Pag-gising ko ayun halos hindi na ako maka-hinga dahil sa barado ang airway ng ilong ko at meron akong ubo. Mukhang failed ang immune system ko na labanan ang bad bacteria and viruses kahapon ah. Hayst. Paano ba ito? May reporting pa naman ako sa Advance Biology ngayon.
**
Ini-isip ko palang na malapit na ako tawagin ni mam para ag-rwport kinakabahan na ako, hindi ako komportable dahil una, may sipon ako dahilan nang pag-babago ng boses ko. Pangalwa, hindi naman nakikinig si Ethan, i don't know kung ma di-disappoint ako o makakahinga nang maluwang.
Pakanta-kanta lang siya sa arm chair niya ng If You Only Knew ng The Moffatts if i am correct. Favorite kasi yan ng kuya ko kaya alam ako.
“Charity, please go in front and discuss to us your presentation” ayan na tinawag na ako ni Ma'am. Tumayo na ako sa upuan ko dala ang laptop ko para i-connect sa projector habang yung iba kong kaklse tuloy parin sa chikahan nila, deadma nalang ako.
Habang sinisimulan ko na ang pag-rwport ko pansin ko na halos lahat ng kaklase ko e nakikinig sa report ko. Siguro dahil about nervous system ang rinereport ko specifically naka-focus ako sa function ng Hypothalamus which is ang dahilan kung bakit tayo nakakaramdam ng inis, saya, kilig atbp. Siguro yun yug nagpa-interes sakinila upang makinig.
Nakakahiya lang kasi sa kalagitnaan nang pag-re-report ko napa-haching ako wala sa oras (Tch. Panira nang poise!). Pero nairaos ko naman yung reporting. Pansin ko rin na nakinig si Ethan sa report ko.
