A Promise to a Crescent

Chapter 5

The Jealous Hearts
_______________________

Matagal akong napatulala sa text message na iyon at malakas ang kutob ko na si Lucas ito.

Naglalalaro ang mga konklusyon sa aking isipan na marahil nga may common sense rin siyang magpasalamat sa ginawa ko.

Well, I don't mind at all. It's a win-win for the both of us dahil tinulungan niya rin ako kahapon.

But the image of him, with pale lips, tired and weak eyes, pinched my heart. Parang may kung anong kakaiba din pag tumatagal yong mga mata niyang nakatitig sa akin.

And damn! That one's insanity! I can't believe I'm saying all of these cheezily.

:Welcome

I sent it and thrown my phone on my bed.

I wonder where he got my number...

Hmm, nothing big deal at all.

Nagbibihis ako ng pambahay nang marinig ang calling ringtone ng aking phone, kaya binilisan ko at agad na dinaluhan ito para i-check kung sino ang tumatawag.

Bahagya akong nagulat sa unknown number na tumatawag sa akin but my instinct tells me to damn answer it.

Hindi ko alam pero agad ko itong sinagot at nangiti nang inilapit ang phone sa tainga ko.

Hindi ako nag "hello" dahil hindi naman niya inunahan. Ang kapal talaga niya.

Ilang segundo kong hinintay na magsalita siya hanggang sa isang malalim na buntong-hininga lang ang narinig ko mula sa kanya.

It's really Lucas.

"Sey.."

Hindi ko batid ang kaba na nararamdaman pero alam kong ang corny ko. Umiinit ang pisngi ko at naiinis ako sa sarili ko.

His voice was six feet under. Cold as ice and husky.

"Sey..."

Sa pangalawang tawag niyang iyon ay may bahid nang iritasyon kaya natauhan ako.

"O-oh?"

Di naman siya sumagot kaya napairap nalang ako. Ang hirap talaga makipag-usap sa ganitong klaseng tao.

"Can you come over here again?"

I hell blushed and I l feel like rolling myself on my bed. My heart raced.

May iba ba siyang kausap? Or is it just me fantasizing about this goddamn moment.

"H-ha?"

Muling tumahimik ang linya niya kaya pakiramdam ko mababaliw na ako sa ganitong sitwasyon. Nabibitin ako na na e-ewan. Nagsasayang siya ng oras! Binabaliw niya sa kaba ang puso ko.

Shit! Tumahimik ka Lindsey! This is just one-sided for sure.

"SEYSEY!!!"

Muntik ko nang mahulog ang phone ko sa gulat.

Fuck. Nathan.

Agad kong pinulot ang phone ko at...

At labag man sa aking kalooban ay pinatay ko ang tawag. Nilingon ko si Nathan at tinago na lamang ang iritasyon sa paggulat niya.

Dumadagundong sa kaba ang puso ko pero nawawalan na ako ng gana.

Nandun na e!

What the- what are you talking about Lindsey!?

"Ba't parang nakakita ka ng multo?" nagtatakang tanong ni Nathan.

Pinilit kong itago ang inis kaya ipinagbuntong-hininga ko nalang iyon. I should calm myself.