hell no (Υπό Διόρθωση)

2

Κάτια

Ο χαρακτηριστικός εκνευριστικός ήχος του ξυπνητηριού μου, με αναγκάζει να διακόψω τον ήρεμο ύπνο μου.

Χωρίς καθόλου διάθεση σηκώνομαι και παίρνω από την καρέκλα του γραφείου μου τα ρούχα που ετοίμασα χτες. Λευκό τζιν, γαλάζια μπλούζα και χρυσά κοσμήματα είναι το φιτ για σήμερα.

Κατεβαίνω στην κουζίνα για να βρω κάτι να φάω, καθώς δεν μου είναι ευχάριστο το να λειτουργώ με άδειο στομάχι. Επιλέγω να φάω μία μπανάνα και κάτι φράουλες που βρήκα στο ψυγείο.

Η ώρα είναι οχτώ ακριβώς, που αυτό σημαίνει ότι έχω ακόμα κάνα πεντάλεπτο μέχρι να έρθει η Μαρι για να φύγουμε.

Βαριέμαι να κάνω πάλι την ίδια ρουτίνα. Σχολείο, φροντιστήριο, διάβασμα και πάλι από την αρχή. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι περνάω καλά με τα παιδιά. Αν δεν είχα κι εκείνους θα ήταν πολύ αφόρητο το σχολείο.

Το κουδούνι χτυπάει γεγονός που σημαίνει ότι ήρθε η Μαρίνα για να φύγουμε.Με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω μία προ λίγου ξύπνια Μαρίνα, με μια έκφραση δυσαρέσκειας στο πρόσωπο της.

Και είχαμε επισήμως ξεκινήσει.

"Καλημέρα και σε σένα." της λέω ειρωνικά
"Έλα άσε με δεν άκουσα το ξυπνητήρι και έτρεχα σαν την χαζή." μου λέει και χασμουριέται.

Την παρατηρώ καλύτερα και βλέπω ότι φοράει ένα μαύρο τζιν, ένα κόκκινο μπλουζάκι και διαφορετικές κάλτσες. Μια μαύρη και μία άσπρη.

"Στυλ και άποψη το παίξαμε σήμερα Μαρι;"

"Τι;"

"Λέω οι κάλτσες είναι μέρος του outfit σου;"

Μόλις βλέπει τις κάλτσες της πανικοβάλλεται αλλά μετά αρχίζει να γελάει.

"Σιγά πόσοι θα το δουν. Και αν το δουν ας νομίζουν ότι είναι μόδα. Αφού δεν έβαλα διαφορετικά παπούτσια πάλι καλά να λες."

"Ενώ εσύ Κάτια, υπερπαραγωγή. Μαλλί, σωστές κάλτσες, σωστά παπούτσια. Δεν βρίσκω κάτι άσχημο."

"Αφού ξέρεις μου αρέσει να είμαι περιποιημένη."

"Όντως. Δεν μπορείς να αφήσεις το σπίτι σου αν δεν είσαι στην πένα."

[...]

Η πρώτη ώρα είχε μόλις ξεκινήσει με λατινικά. Η αλήθεια είναι πως από όλα τα μαθήματα που δίνουμε στο τέλος, τα λατινικά και τα αρχαία είναι τα αγαπημένα μου.