hell no (Υπό Διόρθωση)

9

Κάτια

"Δηλαδή βγηκατε δύο μέρες σερί;" ρωτάει η Μαρι στην βιντεοκλήση των τριών μας.

Εγώ δεν απαντάω απλά χαμογελαω ασυναίσθητα.

"Και ήταν τέλεια!" συνεχίζω

"Μακάρι να ήμασταν κι εγώ με τον Μάνο έτσι." λέει η Αναστασία και μουτρωνει

Η κατάσταση μεταξύ τους δεν είναι το ίδιο ευνοϊκή. Φαίνεται πως οι χαρακτήρες τους δεν ταιριάζουν τόσο.

"Μην το πιέζεις Αναστασία. Αν είναι να γίνει κάτι μεταξύ σας θα γίνει." της λέει η Μαρι

"Όντως. Σίγουρα τον ελκύεις για να έκανε κάτι μαζί του αλλά το υπόλοιπο μην το πιέζεις."

"Έχετε δίκιο. Κάθομαι και ασχολούμαι με αγόρι τέτοια χρονιά. Απαράδεκτη είμαι."

"Έλα όχι. Φυσιολογικό είναι. Δες και την χαζή την Κατ."

[...]

Μισώ τις Δευτέρες. Απλά τις μισώ. Έχω κοιμηθεί 4 ώρες γιατί τα δύο άγνωστα δεν μου έβγαιναν, έχω εξαωρο στο σχολείο και μετά τετράωρο στο φροντιστήριο.

Η ώρα είναι 11.25 και έχω ακόμη ένα τέταρτο για να βγω διάλειμμα.

"Επομένως ο τρόπος ανάπτυξης της παραγράφου είναι με διαίρεση στις δύο πρώτες προτάσεις και με παραδείγματα στην τρίτη." λέει η Αναστασία απαντώντας στην ερώτηση της καθηγήτριας.

Και με ενδιέφερε πολύ πώς αναπτύσσεται η παράγραφος. Το μόνο που με νοιάζει αυτή την στιγμή είναι να κοιμηθώ. Κάτι που δεν πρόκειται να γίνει για πολλές ώρες ακόμη.

Το κουδούνι επιτέλους χτύπησε και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω κυλικείο. Μου λείπει ενέργεια την οποία προφανώς θα αναπλήρωσω με καφέ και φαγητό.

Αφού πήρα το φρεντο καπουτσίνο μου και ένα κουλούρι βγηκα να κάτσω με τα παιδιά στο "σημείο" μας.

"Τι έχεις Κατ;" ρωτάει ο Χρήστος όσο μου δίνει το χέρι.

"Νυστάζω, πεινάω έχω νεύρα."

"Ωπα ωπα πώς και όλα μαζί;"

"Νυστάζω επειδή διάβαζα ως αργά, πεινάω επειδή δεν έφαγα πρωινό έχω νεύρα επειδή νυστάζω."

"Βγαζει νόημα." λέει ο Κώστας και έρχεται να κάτσει δίπλα μου.

Οι υπόλοιποι μας κοιτάνε καλά καλά κι εκείνος κοιτάζει εμένα.

"Παμε βόλτα." μου λέει και με παίρνει από το χέρι

"Τελικά δεν τα είχες διαβάσει όλα ετσι;" με ρωτάει και χαμογελάει.