4

284 23 1
                                    

Κάτια

Η μέρα κύλησε με ήπιους ρυθμούς. Το κουδούνι της τρίτης ώρας επιτέλους χτύπησε και είπαμε με τα παιδιά να πάμε απευθείας στο σπίτι της Αναστασίας μήπως τελειώναμε με την εργασία.

"Έλα νομίζω σήμερα θα την ολοκληρώσουμε δεν παίζει." λέει η Αναστασία

"Ε ναι του πούστη σιγά την φοβερή εργασία δηλαδή." συνεχίζει ο Γιώργος

"Απορώ γιατί μας έδωσε έναν μήνα αν έβγαινε τόσο σύντομα;"

"Τι να σου πω ρε Κάτια μπορεί να μην ήθελε να μας πιέσει." μου απαντάει η φίλη μου

"Λοιπόν έλα να τελειώνουμε. Γράψαμε και για τους πρωτεργάτες που έλειπαν  άρα τι μένει;" ρωτάει ο Μάνος

"Τίποτα βασικά. Είπαμε τα γεγονότα που δεν είχαμε συμπεριλάβει, κάτι πολέμους σημαντικούς. Καλυμμένοι είμαστε νομίζω. Δείτε κι εσείς." λέει η Αναστασία κοιτάζοντας προσεκτικά την εργασία μας

"Εγώ σε εμπιστεύομαι." απαντάει ο Γιώργος όσο πίνει τον καφέ του

"Λοιπόν φέρε να την περάσω στο στικακι να του την πάμε αύριο." λέω παίρνοντας πρωτοβουλία για να φύγουμε μια ώρα αρχιτερα.

Έχω το διάβασμα για σήμερα.

"Τελικά τι θα κάνεις με την κατεύθυνση σου εσύ;" ρωτάω τον Μάνο θυμουμενη την χτεσινή συζήτηση μας.

"Κοίταξα κάποιες σχολές που με ενδιαφέρουν από την θετική και το κόβω να αλλάζω κατεύθυνση. Δεν μου αρέσουν εμένα αυτά."

"Οι γονείς σου τι είπαν;"

"Δεν έχουν πρόβλημα θέλουν να είμαι ευχαριστημένος με την επιλογή μου. Καλά και πρόβλημα να είχαν εγώ θα έκανα αυτό που ήθελα προφανώς."

"Κάτσε ρε μαλακα θα φύγεις από το τμήμα;" ρωτάει ο Γιώργος

"Έτσι νομίζω. Δεν με αντιπροσωπευουν τα φιλολογικά." απαντάει χαλαρά όσο σηκώνεται από τον καναπέ.

"Λοιπόν εγώ με την Κάτια σας αφήνουμε γιατί έχουμε διάβασμα." ανακοινώνει η Αναστασία

"Ποιος θα πάρει το στικακι;" ρωτάω πριν φύγουμε

"Να το πάρω εγώ;" ρωτάει ο Γιώργος

"Δεν σε εμπιστεύομαι θα κάνεις βλακεια. Άσε το παίρνω εγώ και το φέρνω αύριο."

"Μόνο και το ξεχάσεις Κατ σε έχω βρίσει." μου λέει χαριτολογώντας πριν κλείσω την πόρτα πίσω μου

hell no (Υπό Διόρθωση)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang