hell no (Υπό Διόρθωση)

8

Κάτια

"Ευχαριστώ για την βόλτα. Πέρασα πολύ ωραία." του λέω όσο στεκόμαστε έξω από την πόρτα του σπιτιού μου

"Χαίρομαι που πέρασες καλά." λέει και με κοιτάει.

"Καληνύχτα." του λέω και του χαμογελαω

"Καληνύχτα Κάτια." λέει και με πλησιάζει. Αργά και σταθερά, με όμορφα κάστανα ματιά να κοιτούν βαθιά τα δικά μου.

Με αγκαλιάζει και αφού μου δώσει ένα φιλί στο μάγουλο απομακρυνεται.

Για κάποιο λόγο περίμενα ότι θα με φιλήσει κανονικά αλλά καλύτερα να το πάμε αργά, ό,τι κι αν είναι αυτό που κάνουμε.

Με το που μπαίνω σπίτι δείχνω στους γονείς μου το τατουάζ. Ο πατέρας μου κάνει μια έκφραση ικανοποίησης η μαμά χαμογελάει και μου κάνει νόημα να πάμε πάνω να συζητήσουμε.

Της περιγράφω όσα έγιναν και μετά παίρνω τα κορίτσια στην ομαδική. Λίγο μετά τη μία αποφασίζω να ξαπλώσω έχοντας την ικανοποίηση χαραγμένη στο πρόσωπο μου.

Μακάρι να πάει καλά αυτό...

[...]

Το πρωί ξυπνάω με μήνυμα του. Βλέπω ότι μου έχει στείλει μια φωτογραφία. Η φωτογραφία δείχνει το τατουάζ κόκκινο και κάπως πρησμένο το σημείο. Από κάτω γράφει <<ερεθίστηκε. εσένα πώς είναι; >>

Πηγαίνω στον καθρέφτη να δω το σημείο και βλέπω ότι εμένα είναι καλά.

<<εμένα καλά είναι. απλά όταν το αγγίζω τσούζει.>>

Η απάντηση του έρχεται γρήγορα.

<<Λογικό να τσούζει ουτε 24 ώρες δεν έχουν περάσει. Έχεις κανονισει για σήμερα;>>

<<Όντως. Όχι.>>

<<Θα έχεις προλάβει να διαβάσεις μέχρι τις 9;>>

Μου αρέσει που σκέφτεται το διάβασμα μου. Μου αρέσει γενικά.

<<Ναι δεν έχω πολλά να κάνω.>>

<<Ωραια στις 10 να είσαι έτοιμη. Θα περάσω να σε πάρω. >>

Δύο μέρες συνεχόμενες; Η ώρα είναι δώδεκα πάρα κάτι. Αποφασίζω να ξεκινήσω με το άγνωστο. Όσο πιο γρήγορα αρχίσω τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσω και θα εχω χρόνο για περιποίηση.

Μετά το άγνωστο πρέπει να διαβάσω λατινικά και να βγάλω ένα κεφάλαιο στην ιστορία. Έχω αρκετά βασικά αλλά αν κάτσω και κάνω ποιοτικό διάβασμα θα προλάβω να βγω.