BELTANE

Bölüm 9

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... BOL KEYİFLER...

Katerina, hastasına bakış attı ve elindeki notlara geri döndü. "Bay Mendoza, lütfen söylediklerinizi bir tekrar edelim. Diyorsunuz ki karınız sizi öldürmek istiyor öyle mi? Peki bunu nereden çıkardınız?"

Derek Mendoza, ona döndü. Gözlerinde korku vardı. Sanki her an köşe başından birinin üstüne atlamasını bekliyor gibiydi. Bu şizofren hastalarında sıkça görülen bir durumdu. Bu yüzden Katerina, aldırmamayı öğrenmişti.

"Çünkü her sabah çayımı önüme koyarken gözlerindeki o bakışı görüyorum. Bilmediğimi sanıyor ama beni Peter ile aldattığını biliyorum. Beni öldürecekler ve sonrada mirasımın üstüne konup birlikte olacaklar."

Katerina, derin bir nefes aldı. Derek Mendoza' ın bahsettiği eşi Renee Mendoza, son derece tatlı ve naif bir kadındı. Eşine çok âşık olduğu için onun iyileşmesi için gereken her türlü şeyi yapmaya hazırdı. Ancak bir şizofrenin bunu görmesi biraz zordu. Hele de Derek Mendoza gibi hastalığı ilerlemiş birinin.

Katerina, anlıyormuş gibi başını salladı ve ardından not aldı. Bayan Mendoza, muhtemelen bu haberden hiç hoşlanmayacaktı ama yapılabilecek bir şey yoktu. "Pekâlâ, Bay Mendoza" dedi. "şimdi eşinizle ufak bir görüşme yapacağım."

Derek, korku dolu gözlerini açtı ve ona baktı. "Eğer size bir şey söylerse bana iletirsiniz değil mi? Eğer çayıma zehir attığını söylerse bana söyleyin tamam mı?"

Katerina, gülümseyerek başını salladı ve Derek' i çıkardı. Renee, küçük adımlarla odaya girdi. Elleri önündeydi ve korkmuş görünüyordu. Belki de başına gelecekleri biliyor, diye düşündü Katerina. "Oturun" dedi nazikçe.

Bayan Mendoza, oturdu ve beklentiyle ona bakmaya başladı. Katerina, derin bir nefes aldı. İşinin bu kısmından nefret ediyordu. "Bayan Mendoza" dedi. "ne yazık ki kocanızın durumu bu işe başladığımız zamankinden iyi değil. Hatta giderek daha da kötü bir hal alıyor."

Renee, başını öne eğmişti ve çantasını sıkıyordu. Katerina, onun davranışlarını dikkatle inceledi. Gözleri parkelere dikilmişti. Ayaklarını birbirine sürtüyordu ve kambur duruyordu. Güvensiz biri, dedi Katerina. Özgüven eksikliği var. Tırnaklarını yemesi de bunun bir göstergesiydi.

Katerina, derin bir nefes aldı ve notlarına baktı. "Bu koşullar altında psikoloğunuz olarak söylüyorum ki benim bir yardımım dokunamaz ona. Bay Mendoza' ın hastaneye kaldırılması gerekiyor."

Renee, hıçkırmaya başladı. Katerina, dudağını ısırdı. Kocasını gerçekten seven bir kadın için başka acı verici ne olabilirdi ki? Katerina, ayağa kalktı ve onun önünde diz çöktü. Ellerini kadının dizlerine koymuştu. "Renee" dedi yumuşak bir sesle. "Bu onun ve senin iyiliğin için. Kocanın bu hali hem kendine hem de bir başkasına zarar vermesine neden olabilir."

Renee, başını salladı. Ayağa kalktı ve kapıya yürüdü. Kocasının kuşkulu gözlerini gördüğünde daha çok ağlamaya başladı. Katerina, onların ardından bakıp derin bir iç çekti.

"Bir karı koca dramı daha ha?"

Sekreteri Rachel, eline bir kahve tutuşturdu. Katerina, başını salladı. "İyi olacaklar" dedi. En azından öyle olmasını umuyordu. Genç kadın kaşlarını çatarak saate baktı. Akşam on bir olmuştu bile. "Rachel, başka randevu kalmadı değil mi? Eve gidip uyumak istiyorum. Yarın lise de rehberlik görevim var. O yüzden sen de öğlen gelebilirsin."