Dolunay ışığında söylenen aşk türküsü gibisin
Gülümseyen gözlerine bıraktığım sözlerimle.
Bazen masmavi gökyüzüne bakan bir nergis
Kimi zaman da şelalenin kıyısında bir zambak
Çağları aşan bir huzur doluyor yüreğime
Resimleri isimleri şehirleri unutuyorum
Günbatımında anı biriktiriyorum sana dair
Ciceklerin mis kokusunda ararken seni
Çocukluğum geliyor aklıma o cocuklugum
Kahverengi gözlerin gibi saf ve masum
Sen bir şehir de ben bir şehirde
Birbirimizin varligindan habersizken
Birgün sehrine geleceğimi bilmeden
Düştüm uzak bir diyarda günlüğe
Zaman geçti devran döndü
Bir kavşakta sen belirdin uzaklardan
Tatlı gulusunle kahve gözlerine
Bir sandal bıraktım uzaklara bakıp
Yazılmamış sevda sözlerini bekledim
Başka türlü bilemezdim gizini
Şehrinde bir başıma kalmadan önce
Çay içtim ikindi vakti
Tanıkları selamladim Sonra yine sen cikiverdin
Oysa kalbime çoktan girmistin
Sonra dedim ki : "Bu şehir güzelse sebebi sensin "
Gözlerine bakarak uzun uzun
Soyleyemedigim tüm kelimeleri
Sensiz geçen bir anım artık yok ki
Gece düşlerine dalan bir divane
Zamanın hoyrat girdabina
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kuğu fırtınası
PoetryKuğu firtinasinda seni özlemektir beni üşuten... yollarim sana cikar gönül şehrinde kaybolacagimi bilsem de...
