kuğu fırtınası

Sonbahara Veda Edilmez

 

Yitik bir eylüle daha uyanıyorum,

Sana ait sararmış fotoğraf ile

Çınar ağacından dökülen yaprakları

Macide Hanımın çiçeklerini

Sulamasını ve beni görünce

O tatlı sesi ile "günaydın " demesi

Bir an eylül olduğunu unutarak ...

Bu kapıdan ne gün adım atıştım

Hışırdayan yaprakların

Bitmek bilmeyen nameleri içinde.

Şimdi pencere menekşelerini

Çiçek açtığı günlerde bengovilleri

Mis gibi kokan o kırmızı gülleri

Arıyorum bir bir delicesine .

Uyuşan ellerim ve

Uzaktara bakıp dolan gözlerim

Sararmış bir albümü yokluyor.

Müzeyyen Senar o eşsiz sesi

Anılarıma alkım oluyor adeta

"Sonbahara veda edilmez"

Dediğim gün Alim Paşa Konağı'nın

Alt sokağında yürüyordum ağır ağır

Yol bittiğinde sonbahar başlamıştı

Doğduğum sonbaharı yaşıyordum.