Bir sercenin anne özlemi gibi sevmiştim seni
Balıkların denizi sevmesi gibi
Bulutlu gunlerin mavilige özlemi gibi Karanlık gecelerin acı cigliklari olur
Bir defterin son satırları okunur
Acısı taze ozlemimde bir sabaha uyanirim...
Kelimelerim dugumlenir bogazimda
Bir mektup daha yazıyorum bu vakit
En guzel şiirine adını sayirklarken
Susuyorum, şimdi damla damla gozyaslarim...
Ben vazgeçemem ki seni sevmekten
Özlemin dir bana en guzel hediyen
Ölüm gibi olur seni düşünmediğim günler,
Mevsimin suçu yok ki bir tek yokluğun
Yoktugundur sol yanıma acı düşüren
Senin bu guzel gulusun var ya
Beni o vakit gomsunler kara toprağa
Mezarın gülsen olur sen bilemezsin
Kahverengi gözlerin gibi daglarim var çıkılacak
Çağlayan derede hatırlarım o tatlı sesinde adını
Yollarim kıvrıla kıvrıla gider ötelere
Adın yankilanir yalçın dağlarda
Bir kuş olurum o vakit ucarim
Köyünün üstünde bir ağaca konarim
Ne vakit geçeceğini bilmeden
EBUBEKİR KURI
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kuğu fırtınası
PoetryKuğu firtinasinda seni özlemektir beni üşuten... yollarim sana cikar gönül şehrinde kaybolacagimi bilsem de...
