Hemdem;canciğer arkadaş olmak demektir. Dem; soluk, nefes, zaman anlamına gelmekle, hemdem olmak, yani canciğer arkadaş olmak demek, aynı nefesi, aynı soluğu almak, aynı zamanı yaşamak demektir.
Aysu'dan Merve "ya knk ben odamı hangi renge boyasam bilemedim"dedi Esra "önce eşyaları alsaydık sonra duvar rengi belirlersin"dedi. Ebru "ya salon çok güzel iyi ki eşyalı ev, nerden bulmuş Merve baban evi"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bilmiyorum ki canım emlakçı arkadaşlarına demiştir. Büyük ihtimalle" "Ya kuzum valla çok masraf olduk size de her şeyi baban hallediyor. Daha ben ona olan borcumu ödeyemedim hafızam gidikken de çok yardımcı olmuştu." Dedim "Ya ne borcu offf beni bunaltma dur sen her odada yatak falan da var biz dolap çalışma odası ve benzeri şeyler alcaz sadece oda seçimi yaparız şimdi" "Çatı katı benim"diye bağırdım "Yatak odası da benim o zaman ben küçük odada kalmam ben büyük odalara alışkınım" dedi Merve Ebru bağırarak diğer büyük odaya koştu. "Bu arası da benim" Esra "ya ama bana en küçük oda kaldı banane" "Ağlama ağlama çenen çalışacağına elin kolun çalışsın hadi şu odaları halılarını kaldıralım" dedi Ebru Merve ve ben aynı anda "Sil baştan" diye bağırdık. Odamı boşaltırken düşüncelerime dalmıştım bile "ben bu kadar insanın hakkını nasıl ödeyecektim. Fikri amca gine yapmıştı. Yapacağını bu dubleks evi kiralıyıp ilk masrafların hepsini ödemişti. Hafıza kaybı yaşadığımda bana yardımları yetmezmiş gibi bir de böyle masraf olmuştum. Allahtan küçüklüğümden beri biriktirdiğim bir miktar param vardı da ev masraflarını ondan ödeyecektim. Yeter mi hiç bilmiyorum ama yettiği yere kadar ve ilk işimde bir iş bulmak olacak. Ben birisinin büyük hakkına girmiştim. Ben de Ömer'e onun bana baktığı gibi bakmak isterdim ama ben gerçekten onu arkadaş olarak görüyorum. Tam 4 sene benim için böyleydi daha ötesi de olmaz olamaz ki onu kırmamaya çalıştım. O gece ama kırdığımı biliyorum. Bir insan kırmayarak nasıl reddedilirse öyle reddetmeye çalıştım. Ama bu konu da hiç de başırılı olamadım. Ömer'in Babaannesi daha iyi en son Merve öyle demişti. Her gün dua ediyordum Babaannesi için biliyorduk babaannesine bir şey olursa Ömer dayanamazdı." Aşağıdan bizim kızların sesini duydum. Ebru bağırıra bağırıra şarkı söylüyordu. Aşağıya indim Ebru Esra'yla dalga geçiyordu. "Ne oldu pek bi keyfin yok Düşlediğin gibi olmadı mı? Yakıştı ama sana mor renk çok" kahkahalarla gülmeye başladım. Esra da sömürtmüş bakıyordu. Bir an da o da şarkıya eşlik etmeye başladı. "Gelen yerimi doldurmadı mı? Ne oldu pek bi keyfin yok Düşlediğin gibi olmadı mı? Yakıştı ama sana mor renk çok Gelen yerimi doldurmadı mı?" Merve koşarak geldi "noluyor gençler olay mı var ?"Ebru "yoo takılıyoruz işte yakışıklı olay mı? Olsun istersin" Merve "ıyyy Gine krolaştın" Merve'nin üstüne gidip "Şişt Güzellik senin annen arı mı?"dedim Merve ilk ofladı sonra "yoo Yozgatlı noldu ki" dedi "Bal gibi çocuk yapmış" diyip kahkaha attım. Esra "Biz gine kafayı bulduk.hadi işler bizi bekler."dedi "Daha çok iş var" dedim.
Esra'dan "Herkes hazır mı?" Diye bağırdı Merve "Ben hazırım." Dedim. " Bir dk çantamı alıp geliyorum" diye bağırdı Aysu Ebru aşağıya inmişti. Alışverişe gidecektik. Aşağıya indik bilmediğimiz bir yerdi nerden alışveriş yapacağımızı bilemesekte hemen internetten araştırdık. Spotçu çarşısı varmış. Oraya gitmeye karar verdik. Evde üstün körü bir liste çıkardık.ortak ihtiyaçlar herkesin kendine ait eksikleri diye ortak eksikleri ortaklaşa ödücez. Öbürküler zaten herkesin kendine ait herkesin büyük ihtimalle aklında olan bir soru Aysu'nun parası var mı? Bunu nasıl ifade edeceğimizi bilmesek de çekinecek bir şey yok sonuç olarak biz arkadaştan öte kardeştik diye düşünerek konuya bodoslama daldım. "Aysu sana bir şey sorcam" dedim Merve ve Ebru bana baktı. Sanki düşündüğümüz şeyi mi sorcan? dermiş gibi Onlara göz kırptıktan sonra Aysu'ya döndüm. "Sor" "Ya şimdi bizi yanlış anlamanı istemeyiz." Aysu kaşlarını çattı. Düz bir ifadeyle bakıyordu. Gerildim ama nolacak ya diyip direk konuştum "canım hani senin paran yoksa bize söyleyebilirsin. Bizden çekinmene gerek yok". Aysu'nun yüzü direk gevşedi. "he onu diyorsun yok var benim param" Merve "Emin misin? Bak çekinme" dedi "Kuzu bunun neyinden emin olmayım para ya vardır ya yoktur net bir şey" dedi Aysu Ebru "bizden çekinme diye diyoruz sen öyle diyorsan öyledir canım" dedi "Ya beni küçüklüğümden beri biriktiğim bir param var hatta hesabım işte para yardımları gelince ihtiyacım kadar kullanıp oraya atıyordum. O yüzden baya birikmişliğim var. Bir ara da burs aldım. Biliyorsunuz. Ordan burdan kalan parayı biriktirdim yanı var param Bu ev ihtiyaçlarını karşılar 1 aya yakında idare eder gibi zaten benim ilk işim de bir iş bulup çalışmak olacak." Dedi "Vay be ben olsam elime geçeni yerdim ileri görüşlülük yapmışın resmen"dedim Merve "büyük ihtimalle ben de öyle yapardım Esra yalnız değilsin" dedi güldüm. Aysu "her zaman insanın eline para geçmiyor. Birikim çok önemlidir der Fatma anne ben de onun sayesinde akıl edip kenara koydum" Ebru "zeki kızın hali farklı oluyor tabi" gülüşürken taksi geldi. Taksi kim ne ara çağırmıştı. "Taksiyi kim çağırdı" Merve "ben çağırdım biz aşağıya inene kadar anca gelir demiştim öyle de oldu" Ebru "diyorum bu kız zeki" Aysu "bana çekmiş hahha" diyip Taksiye bindik.
