တံခားနားက ထြက္လာတဲ့အသံျကီးေျကာင့္ Chaeyoung တို့လွုပ္ရွားမွုေတြ ရပ္တန့္သြားရသည္.....
"Aww.... ရွင္ျပန္လာသားဘဲ😏"
Lisa ကေတာ့ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေနလို့ Jennie ကိုမျကည့္အားေသး......
"နင္တို့ကို ဘာလုပ္ေနတာလဲလို့ ေမးေနတာေလ!!!!!"
ကုတင္ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ Chae ပုခံုးကိုအတင္းလွုပ္ျပီးေမးေနေသာ Jennie ေျကာင့္....
"ေဟ့...ေဟ့ Jennie Shi Chae ေနမေကာင္းေသးဘူး ေအးေဆးေျပာပာ...."
"ငာတို့ကိစၥ နင္နဲ့မဆိုင္ဘူး lalisa shi!!! "
"ခင္ဗ်ား သူ့ကိုေအာ္စရာမလိုဘူး Kim Jennie!!!!! "
တင္းမာေနတဲ့ အျခအေနကို Lisa ဘာလုပ္လို့ လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ .....
Chae ကလဲေအးေအးေဆးေဆးျပန္ေျပာလို့ရရဲ့သားနဲ့ ေနမေကာင္းပာဘူးဆို...
လီဆာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ့ ေထာင့္ေလးမွာဘဲ ရပ္ေနမိသည္....
"ေအာ....နင္က သူ့ကိုထိေတာ့နာတယ္ေပာ့...ငာ့မွာေတာ့ နင္ေနမေကာင္းဘူးဆိုလို့ စိတ္ပူျပီး ေျပးလာလိုက္ရတာ..."
"စိတ္ပူတတ္ေသးတယ္ေပာ့...ေက်းဇူးတင္ရအံုးမွာဘဲ"
"Chae ငာတို့ေနာက္ေန့မွေတြ့တာေပာ့ ငာျပန္ေတာ့မယ္"
Chae အေျပာကိုမေစာင့္ေတာ့ဘဲ လွစ္ခနဲတန္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္....။
"ငာ့ကိုျကည့္စမ္း ထြက္သြားတဲ့ နင့္ဟာမေနာက္လိုက္မျကည့္ေနနဲ့!!!"
"...."
"ငာ့ကိုအဲ့လိုမျကည့္နဲ့!!!!"
"ျကည့္ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
Chaeyoung မ်က္နွာ ခပ္နြမ္းနြမ္းကိုျမင္မိေတာ့ စိတ္ေတြကိုေလ်ာ့လိုက္ျပီး
"Jen ကိုမရြဲ့နဲ့ေတာ့ကြာ ... ေနမေကာင္းတဲ့သူက အိပ္ယာပာမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ခင္ဗ်ားကဘယ္လိုျမင္လိုက္လို့လဲ😏"
"နမ္းေနျက..."
"အြတ္..".
Jennie စကားပင္မဆံုးေသး chaeyoung
သူမရဲ့နွုတ္ခမ္းေလးေတြကိုအပိုင္သိမ္းလိုက္သည္...
