LOVENAT

Chapter 6

Drew's POV

I really hate this feeling! Kung pwede lang kalimutan ang lahat.

"Hello"

"What?!" Napasigaw nalang ako sa gulat. Dala narin siguro ng galit ko.

"Sorry Miss. Sige, aalis nalang ako. I'm so sorry." Pagso-sorry nung bata.

Ang cute niya! Ang sarap niyang tirisin! Mga nasa edad 4 ata siya. Nakoo, kung close lang kami nito itinapon ko na 'to sa ilog. Djklang!

"Ayy, bata! Dito ka lang. Sorry din. Nadala lang ako sa galit ko."

"Napansin ko nga. Kaya nga kita nilapitan eh. Galit na galit kasi yung mukha mo. Nako, papangit ka nyan." Pangungulit nya pa.

"Teka, bata ka ba talaga? Kung makapagsalita ka ah? Magsabi ka nga ng totoo."

Eh hindi naman bata 'to eh! Kung magsalita, walang "Po o opo" tapos ang galing pang manloko.

"Sa katunayan nyan miss, matanda ka talaga ako."

"Oh, eh bakit ka ganyan? Ang bata-bata mong tingnan?" Tanong ko sa kanya.

"Tapos ang cute mo pa." Mahina kong sabi sa sarili ko.

"Narinig ko yon! Hahahaha, nacu-cutan ka pala sakin ha? Matagal ko ng alam na cute ako miss. Hahahaha"

"Wow ha! Kapal ng mukha mong bata ka" Sarkastiko kong sabi sa kanya.

"Eh hindi nga ako bata eh! Babaeng 'to! Mukhang bata lang. Mukhang batang cute." Sabi niya sabay kindat.

Aba! Malandi 'tong batang itoo. Lol

"Yung pagiging ganito ko, dulot 'to ng LOVENAT. Ewan ko ba, pero nung nawala yung partner ko, naging ganito na ako."

"Talaga? How sad. Kaiyak beh"

"Beh mo mukha mo! Lika! Punta nalang tayo sa park." Pagyayaya nya.

"Sige. Teka, ano nga ba pangalan mo bata?"

"Hindi nga ako bata eh." Nagpouty lips nalang siya.

"Tawagin mo nalang akong King Art" Ano raw? King? King pala ha?

"Ano? KING? KING ART? hahaha, baka KINGKONG. Mukha mo uyy!" Sabi ko sabay belat at takbo.

"Waaahhh!! Uwaa! Atee!"

Ayun! Umiyak na parang bata. -_- Echusero! Scandaloso 'tong batang 'to.

"Ayy! Tumigil ka nga bata. Nakakahiya oh"

"Tawagin mo muna akong KING ART. Uwaaa!" At bumalik sya sa pag iyak.

HALA! NAKASHABUU ITONG BATANG ITO. NAKAKATAKOT ANG MGA BATA NGAYON INBORN NA ANG PAGIGING ABNO. Omo

"Sige na po KING ART!" I said sarcastically

***

"Uyy liit! Uuwi na ako. Bye! Thanks sa libre." Pagpapaalam ko.

"Anong liit? Diba sabi ko KING ART?"

Batang 'to! Kala mo naman kung sino!

"Okeey po KING ART!!"

"Yun oh! Haha, sakay na. Hatid kana namin!"

"Sige! Wala na akong pera eh! Naubos sa ospital! Tsk."

"Hospital? Bakit? Naospital ka? Weeeeh? Sa taray mong yan?"

"Whtvr! At least hindi maliit!" Sabi ko sabay belat. "Tsaka pwede ba? Hindi ako yung naospital!"

"Haha, pikon! Bahala ng maliit, basta gwapogicute" Sabi nya sabay pogi pose. "Sino ba kasi yung naospital?"

"Ewan ko sayo! Di kita kaano-ano para sagutin ko mga tanong mo."

"Taray! Manong! Tara na nga!"

King Art?'s POV

Babaeng 'to! Masyadong mataray kung alam nya lang na ako ang presidente ng bansa namin? HAHA. I'm sure mapapanganga 'to sya.

Nandito na kami ngayon sa harapan ng bahay nila or should i say niya. Wala naman pala kasi syang pamilya.

"Baba na taray!"

"Opo King Art!" -_-

"By the way, my name is not really KING ART. I'm President Alexander Vegafria."

And then naiwan sya dun sa labas ng bahay niya na naka nganga. BWAHAHAHAHA!

_________________________

Ano kaya ang role ni King Art sa buhay ni Drew? Abangan.

Thanks sa pagbabasa! ♥♥

_VOTE_COMMENT_SHARE_