Despicable Men - The Cassanova King

TCK 15 - Himala

Saturn's PoV

"Hey hon, are you ok? " tanong sakin ni Jacob

"O-oo hon, may naalala lang ako" I smiled sheepishly. Hindi lang basta kasi ala ala lang un.

"You look odd today, tell me, Is there something that keeps on bothering you? " he asked while he was staring at me, I looked away from his stare. Ewan ko ba, naiilang ako bigla sa kanya

"N-Nothing hon" Nauutal kong tugon sa kanya

"Ok, by the way hon, Im happy that we already reach this far." he said while smiling pero parang may laman ang sinabi niya
then he get something from his bag. Tinignan ko lang siya then pagkakuha niya ay agad niya inabot ito sakin

"Happy 5th monthsarry hon" Bati niya sakin saka niya binuksan ang laman ng box na ibinigay sakin. It is a watch and by the looks of it, I can say that this is really expensive

"T-Thank you hon" bati ko pabalik saka may kinuha din ako na paper bag

"Happy 5th monthsarry! " bati ko din sa kanya sabay bigay nito sa kanya.

"W-Wow hon! Its a limited edition polo shirt from lacoste! How did you get this? " he asked with amusement in his eyes, alam ko kasing mahilig siya sa mga limited edition na mga bagay kaya I know na magugustuhan niya ito.

"Well, I reserved that for you hon. I-I love you! " nauutal kong bigkas sa kanya

Bakit ganon? Nasasabi ko sa kanya ang mga salitang yan pero pakiramdam ko ay nagsisinungaling ako. Pakiramdam ko ay hindi totoo.

Then a familiar face flashed into my mind

Damn! Snap out of it Saturn, you're with your boyfriend! Siya ang isipin mo!

"I love you too hon!" Nakangiting bigkas ni Jacob sakin

Tumayo si Jacob sa bangko niya then lumapit sakin and give me a tight hug

"I really really love you, I am really happy that I pursue you and fight for my feeling for you" sabi niya then kumalas siya sa pagkakayakap sakin and give me a kiss sa cheek

"Lets eat Hon and enjoy this evening" yaya niya sakin. We started to eat pero bakit wala akong gana

While we're eating, I saw a familiar face outside the restaurant.
Naningkit ang mata ko. Then, when I recognized the person, nanlaki ang mata ko.

It was Jupiter. I can see his sad face while he was looking at us, after a few minutes ay tumalikod siya at naglakad paalis.

May kung ano mang kumurot sa puso ko... Matatapos ata ang gabi na ito na naguguluhan ako sa nararamdaman ko.

Inihatid na ko ni Jacob pauwi sa bahay, bago pa man ako bumaba sa sasakyan ay nagsalita siya

"Hon, mahal mo naman ako di ba? " tanong niya..

Napatingin naman ako sa kanya..

"O-Oo naman hon, bakit ka ba nagtatanong ng mga ganyang bagay? " balik kong tanong sa kanya

"Wala lang hon, I felt like you're not happy with me. " malungkot niyang sabi

"O-Of course not hon. Im happy to be with you" sabi ko pero bakit hindi ko ramdam
"I really am" dugtong ko

"I know hon, I just want to make sure" sabi niya sabay ngumiti. Pero ung ngiti niya ay ramdam kong hindi totoo
"I hope that you will never stop loving me hon" Bigkas niya ulit

"I will never be" Assurance ko sa kanya

Nagpaalam kami sa isa't isa. Pagkaalis niya ay agad akong pumasok sa bahay.