Dalma dünya alemine ondan gayrı hayat var.(Askıda)

Elif'in gözyaşları..

Herkesin gözü elif e döndü elif kıpkırmızı oldu bir anda. ve bilinçsizce akan gözyaşları basenlerine kadar açık olan şortunun altındaki dizlerini islatti.

insanlar çaresiz kaldığı zaman Allah'a dua eder Allah'ım bana yardım et elif de alışık olmadigindan "Anne neden burdayım" diye ağlamaya başladı.

annesine kini ve öfkesi daha artmıştı. biran önce eve gitmek istiyordu. o sırada ezan okundu. ezan bitiminde kizlar abdest almak için abdesthaneye doğru sıra oldular elif ne yapacagini bilmeden bekliyordu o sırada eslem abla yanına geldi hadi elifciğim sende sıraya gir diyerek saçları ni oksadi.

saçlarını oksamasi elif e çok iyi geldi. abdest alma sırası elif e geldi.elif abdest almayi bilmediğinden yanındaki kıza bakarak abdest aliyordu. yandaki kızla göz gelince hemen gözlerini kaçırıyordu. kendini yazın gittiği kuran kursunda gibi hissetti. saflara dizildikten sonra namaza başlayacaklardi. ama bi sorun vardı elif ne namaz kılmayı ne de sure okumayı bilmezki. ama bunu kızlara soyleyemezdi. herkes dizilmiş namaza başlayacaklardi eslem abla yine elifin yanına geldi gülümseyerek ona elindeki etek ve başörtüyu uzattı elif önce kıyafetlere sonra ablaya baktı şaşkınlığı geçince kıyafetleri bi kenarda giydi aynada kendini görünce tekrar boğazı düğümlendi dili kilitlendi gözleri doldu ama namaza gitmesi gerekirdi. o da boş bir saf bularak geçti. çok sıkıcı gelmişti bu olay. sıkıcı ve uzun. ellerini kizlar gibi göğsünde birleştirdi ve ağzını kipirdatmaya başladı kizlar eğildikce egiliyor kizlar kalkdikca da kalkiyordu. Bu hareketi tekrarlamak elif e işkence gibi geliyordu o sırada Namazda elif derin düşüncelere daldı bazenleri geç kalıyordu secdeye.

Bu halini gören annesi şaşkınlıkla bakıyordu elif secdeye doğru tekrar eğildi bu sefer kalkamadi dışardan bakıldığında elif uyuyor gibiydi ama aslında o beyaz bir alem görüyordu secdede öylece kalmıştı elif. kizlar namazı bitirdiğinde elif bir mindere aldılar elif hala o alemdeydi. Karşısında gördüğü 4 sene önce ölen babasıydi. babası ona 'kızım bugün benim en huzurlu günüm ' birden bire kadife sesiyle elif elif diye sesleniyodu gözlerini elif karşında iri mavi gözleri ile bembeyaz nurlu suratı yla ona bakan hocasına dogru kalktı. hocanın nuru elif in yüzünü aydınlatıyodu. artık kendine gelmişti hocasina söylediği tek kelime suydu 'Afedersiniz hocam' hocası da ona elif bugünumuz çok güzel geçti tekrar gel olurmu diyerek onları uğurladı. annesi şoförü aradı ve evlerine bırakmasini söyledi. eve geldiklerinde elif yine odasına kapandı. annesi kapıya vurdu tekrar vurdu ve tekrar vurdu aradan 3 saat geçmesine rağmen elif hala odasındaydi meraklanan annesi içeriye girdi elif uyumuştu kulaklığın teki kulağında diğeri ise düşmüştü ama dinlediği şey hala çalıyordu annesi kulaklığın tekini kulağına taktı ve duyduğunu inanamadi.