ATEŞTEN NEFES 🔥

Bölüm 2

İçimde bir anlık oluşan panikle bir adım Emre ye doğru attım hemen kolunu omuzuma sarıp daha da yakınına çekti ne olduğunu kavramaya çalışırken Emre'nin arabasını tabiri caizse gömçüren siyah jipin camından adamın biri yukarı doğru kafasını çıkardı ve beni sinir harbine sokacak utanmamı sağlayacak kelimeler sarf etti

-Şş birader önce o kolunu oradan bi çek ben gelip kırmadan dedi
Biz gözlerimiz yerinden pörtlemiş şekilde adama bakıyorduk ben bir an anlayamadım ama kol mol deyince kafamı çok geç farkettiğim omuzumda ki ele çevirdim ve bir adım yana kaydım hemen temel içgüdüyle ..Eli omuzumdan kayıp giderken de Emre yüzüme baktı onun da ne olduğunu anlamadığı aşikardı tekrar adamın sesi devreye girince kafalarımız o tarafa döndü
-Serkan Ateşin selamı var masraflar için sizi galeriye mutlaka bekliyormuş dedi

Kulaklarım uğuldamaya başladı tiz bir çınlama sesi ufaktan bir göz seğirmesi ellerimin titremesi normal mi yanlış duymayı diliyorum kesinlikle yanlış duyduğuma eminim Serkan Ateş demedi o değil mi hemen arkamda duran arkadaşım Burcu ya döndüm ben doğru mu duydum bakışını atarken hiç bir kelime kullanmadan yüz ifadesiyle gayette doğru duyduğumu belirten mesajı verdi bana Adımlarım hızla çocuğun son model arabasını haşata çeviren adama doğru yönlendirdim tanıdığım bir adam değildi ama onun etrafında ki her adamı ezberlemem zaten hiç bir zaman mümkün olmamıştı
Adam gelişimi görünce hızla arabayı geri ye taktı ve arabanın tamponu da onun çekilmesiyle yere düştü ben yetişemeden de bastı gitti o kadar sinirlendim ki yerlere yatıp yumruklarken çığlık atıp ağlamak istiyordum içimde verdiğim anlamsız savaş beni sadece yoruyordu yillarca bittiğini söylediğim asla görmeyeceğime inandığım adam hayatıma müdahalelerde buluyordu ve ben hiç bir şey yapamıyordum şaka gibi ..

Olduğum yerde dururken Emre gelip önüme dikildi ne söylese hak vereceğim aşikardı adamın arabasının ağzına s......tı şerefsiz herif kafamı yere eğdim oda çeneme hafif bir dokunuşla tekrar ona bakmamı sağladı
-Boşuna canını sıkma ben zaten olacakları biliyorum ama bundan korkmuyorum daha önceleri Ateşle birlikte olduğunuzu bilmeyen yok zaten ama bu geçmişte kaldı dedi
Bir an samimiyeti cesareti beni etkilemedi değil doğrusu ufak bir gülümseme gönderdim bende ona sesli iç çekişini duymamak için sağır olmak lazımdi tekrar elini koluma koydu ve beni kendi arabama doğru yönlendirdi kapımı açıp bindirdi emniyet kemerimi taktı bende bunlar sanki bana yapılmıyormuş gibi karşıdan izledim kapının üstüne kolunu koyup kafasını eğdi bana doğru -Eve git ve dinlen bana verilmiş bir yemek sözün var onun için seni mutlaka arayacağım uzun uzun konuşuruz o zaman tamam mı dedi sadece kafamı olumlu anlamda sallarken buldum kendimi ve bir anda aklıma gelen şeyle hemen dudaklarımı araladım -Emre arabanın masrafını ben karşılamak istiyorum vicdanımı rahatlatmak için o adama gitmene gerek Yok dedim
Yamuk bir gülümseme attı -Bunu gerçekten yapacağıma inanıyormusun dedi bir an o herife gitmeyeceği için içim rahatladı
-Aynen gitmen anlamsız zaten dedim bende rahatlamayla tabi aynı şeylerden bahsetmediğimizi anlayana kadar -Nefes arabamı sana yaptırtmaktan bahsediyorum Ateşe tabi ki gidicem belliki benimle bir hesabı var kesmek gerek neyse o hesap diyip göz kırptı ve kapımı kapattı şaşırmadım desem yalan olur o an gülümseme sesiyle yanıma döndüm burcu bildiğin sesli sesli gülüyordu ne var der gibi başımı salladım -Oho kanka ortalık karışıyor sen de saf saf kafa sallıyorsun ben Emre den tarafım bilesin dedi patavatsız karı ya ben kendimden tarafım ve şu iki senedir sessiz sakin giden hayatımı geri istiyorum bir kaç saatte başıma gelmeyen kalmadı bu kadar atraksiyon bünyeme fazla benim diye içimden konuşmaya devam ettim taki burcunun -Ya nefes şaka bir yana da neden dönmüş geriye acaba o kadar yaşanan şeyden sonra biraz utanması olur insanın hayır geçtim onu bunu tehdit etmeler selam göndermeler ne oluyor kızım bu seni geri almaya gelmiş olmasın dedi cevabım anında ve net olmuştu - Hah alır ne diyorsun kızım sen ben unuturmuyum hiç yaşadıklarımı asla saçma sapan konuşma kalbini kırmak istemiyorum diye çıkıştım -Tamam kardeşim kendini yıpratma bende hayatına önüne bak istiyorum kafanı karıştırmasına müsade etme sakın dedi kafamı sallamakta yetindim aklım eskilere gitti belki normal çiftler gibi olmadık ama hep bilirdim beni sevdiğini öyle hissederdim her ne kadar yanıldığımı sonradan görsem de iyiydik beraber 1 yıl süren maceramız onun bana attığı kazıkla sonlanmış oldu bilmediğim şey kendince onun da haklı sebepleri varmış benim asla anlayamayacağım ...

(Geçmişten bir bölüm )
Mezun olmuştum inanılır gibi değil 5 yıl dile kolay gelip geçmişti ve benim Bursa ya dönme vaktim gelmişti Antalya daki eşyalarımı oradaki yeni gelen öğrencilere dağıttım ve bavulumu alıp havaalanına doğru yol aldım havaalanında annemi aradım ve uçuş saatimi bildirdim annemin heyecanlandığı sesinden belli oluyordu toplasan 5 yıl da 3 yaz gidebilmiştim İstanbul'a gelip beni alacağını söyledi tamam diyip telefonu kapattım orada ki kahve dünyasına gidip kahve söyledim kendime ve elimde ki kitabı açıp okumaya başladım bir an izleniyormuş hissiyatına kapıldım kafamı kaldırıp baktığımda hemen karşımda iki adamın bana baktığını gördüm biri anlık bir bakış atmıştı ama diğeri gözlerini üzerimde gezdirmeye devam etti yerim de rahatsızca kıpırdandım ve sandalye de yan döndüm kesinlikle bu hareketimin işe yaramadığından emin olarak hemde .. Hızlıca kahvemi içip bagaj teslim alanına doğru yürüdüm koca iki bavulumu sürüye sürüye giderken bir anda bavullar ellerimden çekilip alındı ben şaşkın halde arkama döndüğümde bana bir anlık bakan o kumral çocuğu gördüm gülümseyerek -Eziyet çekmene daha fazla gönlüm razı olmadı dedi kaşlarımı çatıp -Yardım etmene de benim gönlüm razı olmuyor doğrusu o yüzden bavullarımı geri veriniz lütfen dedim yanında ki kara gözlü ve açıkcası fazla yakışıklı adam alaycı bir gülümseme gönderdi -Demek ki her kuşun eti yenmiyormuş değil mi Sezgin diyip arkadaşına döndü ve elini uzattı adını öğrendiğim Sezgin de cebinden 200 lük çıkarıp avucuna bıraktı ben ağzım açık olanları izlerken resmen iddiaya malzeme konusu olduğumu çaktığım da sinirlendim ve hala elinde tuttuğu bavullarımı hızla elinden çekip  -Gerizekalı deyip yoluma devam ettim bavullarımı bırakıp kontrol noktasından geçtim ve uçağa bindim 20 D yazan koltuğuma geçip oturdum iPod'umu açıp kafamı koltuğa yasladım ve müziğin verdiği keyifle gözlerimi kapatıp bacağımı sallamaya başladım (Müziği burada açabilirsiniz)Kendimi kaptırmış dinlerken bir anda bacağım da bir el hissettim panikle gözlerimi açıp ilk ele baktım sonra elin sahibine , keskin bir bakışla kaşlarını çatmış adamın bana baktığını gördüm kulaklığımı çıkarıp -Ne yaptığınızı sorabilir miyim dedim tabi dememle bacağımdaki elini iteledim ..
-Bacağını sallayıp beni rahatsız etmeseydin merak etme elimi istesende orada bulamazdın ayrıca seslendim ama ne dinliyorsan artık içinden çıkaramadım seni dedi bir an utansam da hem suçlu hem güçlü yaaa dedim içimden ve bunu da sessizce dile getirdim oda duymamış gibi -Efendim dedi tek kaşını kaldırarak -Yok bir şey diyip kafamı cama çevirdim nereden çıktı bu herif yaa beni iddia konusu ettikleri yetmiyormuş gibi birde aynı uçakta yan yana gidiyoruz kesinlikle şansız günümde olmalıyım dedim ve kulaklığımı tekrar takıp gözlerimi kapattım ...